Jak przygotować się do pobytu w szpitalu? Jakie dokumenty wziąć ze sobą? Czy można wybrać szpital? To najczęstsze pytania, które pacjenci kierują do Rzecznika Praw Pacjenta. Wyjaśniamy w pięciu punktach, jak należy przygotować się do hospitalizacji. Jak przygotować się do hospitalizacji?1. Wybierz szpital: Możesz wybrać dowolny szpital spośród wszystkich placówek, które mają zawartą umowę z Narodowym Funduszem Zdrowia na terenie całego kraju. Leczenie będzie wtedy bezpłatne, jeśli jesteś Zarejestruj skierowanie:Zgłoś się do wybranego szpitala, w którym wpiszą cię na listę oczekujących. Przyjmując zgłoszenie, szpital powinien poinformować cię pisemnie o zakwalifikowaniu, terminie leczenia oraz uzasadnieniu przyczyny wyboru tego Oryginał skierowania: W ciągu 14 dni roboczych od rejestracji, należy dostarczyć do szpitala oryginał Zanim zgłosisz się na izbę przyjęć: Jeśli jest to konieczne, należy wziąć ze swojej poradni lu b przychodni kopię dokumentacji medycznej, która związana jest z przyczyną hospitalizacji. Zapoznaj się z regulaminem szpitala, pracy oddziału tj. godziny podania posiłków itp. Zapoznaj się z prawami, jakie przysługują ci jako pacjentowi. Taka informacja powinna znajdować się w szpitalu w miejscu ogólnodostępnym, znajdziesz ją również na stronie Rzecznika Praw Pacjenta: Przygotuj ubrania, przybory toaletowe, ręcznik i inne potrzebne rzeczy. Sprawdź zalecenie lekarza, czy np. w dniu przyjęcia należy zgłosić się po posiłku czy na czczo, czy przyjąć poranne leki Pamiętaj o dowodzie osobistym: W dniu zgłoszenia na izbę przyjęć pamiętaj o zabraniu ze sobą dowodu osobistego. Pierwszym Rzecznikiem Praw Pacjenta jest Krystyna Barbara Kozłowska, którą z dniem 2 października 2009 r. powołał na to stanowisko Prezes Rady Ministrów, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru. Do głównych zadań Rzecznika należy ochrona praw zarówno indywidualnego pacjenta jak i zbiorowych praw pacjentów oraz podejmowanie działań w przypadkach ich naruszenia, występowanie do organów władzy publicznej w sprawach systemowych, rozwiązań poprawiających ochronę i egzekwowanie praw pacjentów, a także monitorowanie sytuacji przestrzegania praw pacjentów w systemie ochrony zdrowia.

Rozmowa z dr. n. med. Wandą Korzycką – Wilińską, dyrektorem Szpitala Uniwersyteckiego nr 2 im. dr. Jana Biziela w Bydgoszczy. - Do września miał być spokój z ewentualną konsolidacją bydgoskich szpitali uniwersyteckich, tymczasem u was ruszyłaakcja „Ratujmy Biziela”.- To inicjatywa zaniepokojonych pacjentów. Każdy, kto słyszy, że Szpital Uniwersytecki im. dr. Biziela ma zostać zlikwidowany wie, że pogorszy się dostępność do lekarzy specjalistów. Nie tylko w poradniach specjalistycznych, ale również do Zdumiewa mnie fakt, że Uniwersytet Mikołaja Kopernika nie ujawnił szczegółów, na jakich zasadach miałoby się odbywać łączenie szpitali. Co zostanie, w jakiej formie, a co przewidziano do likwidacji. To nie jest komfortowa sytuacja dla pacjentów ipracowników Po ostatniej Radzie Collegium Medicum i decyzji rektora o przesunięciu głosowania i kolejnej radzie, która ma się odbyć wewrześniu, decyzja do końca jeszcze nie zapadła. Pacjenci i pracownicy żyją w niepewności i są Patrzyłem na ostatni protest pracowników „Biziela”. Ludzie nie zgodzą się na żadną konsolidację, ale jest właściciel...-… który może jednoosobowo taką decyzję To może właściciel, toruński uniwersytet, mógłby dać dobry przykład oszczędności. UMK ma kierunki, na których studiuje coraz mniej studentów. Zapytam ironicznie: po co obciążać budżet takimi kosztami? Czy nie lepiej zlikwidować nierentowne kierunki, zwolnić połowę administracji i pokazać, jak oszczędza się pieniądze, co UMK przecież wytyka szpitalowi „Biziela”.- Nie mam możliwości oceniania uniwersytetu, którego jestem absolwentką. Kiedy ja tam studiowałam, to było dużo studentów. Sama jestem torunianką. Z tego co widzę i wiem, uczelnia się rozwija, tworzy nowe wydziały."Ratujmy Biziela" – akcja w mediach społecznościowych w obronie bydgoskiego szpitalaOsłabianie wsparcia medycznego w Bydgoszczy. Pacjenci stracą na likwidacji "Biziela"- Bo taka powinna być rola uniwersytetu. Tylko dlaczego postanowili dla oszczędności zwinąć bydgoski szpital?- Naszą rolą jest rozwój szpitala uniwersyteckiego. Dlatego powstaje nowy budynek, żeby placówka rozwijała się i przynosiła nowe korzyści dla Próbuję znaleźć sens w decyzjach rektora UMK. Społeczeństwo się starzeje, będzie więcej chorych, co znaczy, że przybędzie wam pracy, że jesteście potrzebni. Uczelnia powinna wspierać szpital w rozwoju, a nie Liczę na to, że jeśli rektor nie podjął jeszcze decyzji o likwidacji naszego szpitala, o połączeniu nas z „Juraszem”, to jej nie podejmie. Da szansę pracownikom, żebyśmy mogli pokazać, że jesteśmy w stanie zbilansować nasz szpital. Tylko musi dać nam na to czas i pozwolić to Dr hab. Marcin Czyżniewski, prof. UMK, rzecznik prasowy UMK w rozmowie z „Pomorską” stwierdził, że „gdyby wasz szpital samodzielnie się restrukturyzował, to w ciągu pięciu lat musiałby zwolnić 150 osób”.- Liczba pracujących w szpitalu nie jest największym problemem. Jeśli ludzie chcą tu pracować, to znaczy, że czują się tu dobrze i że dobrze pomagamy pacjentom. Administracji też wcale nie mamy za dużo. Na ponad dwa tysiące pracowników ok. 200 zatrudnionych jest w administracji. Być może niektórym pracownikom można rozszerzyć zakres odpowiedzialności, czynności, i dać im za to trochę wyższe wynagrodzenie, by nie zatrudniać dodatkowej osoby. Pracujemy nad tym. Tam, gdzie jedna osoba będzie mogła zastąpić dwie – takie działania będą Nie pała pani dyrektor sympatią do rzecznika uczelni?- Raczej do wypowiedzi prof. Marcina Czyżniewskiego, rzecznika UMK w stosunku do naszej placówki. Jakby to powiedzieć, część jego wypowiedzi mija się z prawdą, a to boli. Boli mnie jako dyrektora szpitala. Pracownicy słysząc słowa rzecznika uczelni też nie są z nich Szczegóły?- Pan rzecznik UMK powiedział, że dyrektor „Jurasza”, Jacek Kryś świetnie poradzi sobie z zarządzaniem „Bizielem” i „Juraszem”, ponieważ już zarządzał „Bizielem”. To nieprawda. Jacek Kryś nigdy nie był dyrektorem „Biziela”. Przez pięć lat był u nas kierownikiem sekcji informatycznej. Od nas poszedł do „Jurasza” na stanowisko kierownika działu informatyki. Myślę, że pan rzecznik pomylił osoby. To ja przez półtora roku byłam dyrektorem „Jurasza”, a 13. rok jestem dyrektorem „Biziela”. Przez lata byliśmy szpitalem, który się bilansował, mieliśmy dodatni wynik finansowy, a ostatnie trzy lata jesteśmy na Skąd to się wzięło?- Na przykład mamy pacjenta, który już prawie rok leży na neurochirurgii. Nikt go nie chce. Jest w stanie wegetatywnym. Podobnych pacjentów w ciągu roku mamy kilku, co generuje dodatkowe koszty. Poza tym nie wszystkie procedury medyczne związane z hospitalizacją pacjenta bilansują się po wycenach Narodowego Funduszu Zdrowia. Bardzo słabo wyceniona jest kardiologia. Jesteśmy jedynym szpitalem w województwie leczącym niewydolność serca. Nikt tego nie chce robić, ponieważ wszystkie procedury są na A pacjentów jest coraz Jak najbardziej. Dalej: urologia. Nasza urologia od lat jest jedną z najlepszych w kraju. Trafiają do nas pacjenci z całej Polski. Różni: starsi, młodsi, z nowotworami, z prostatą. Dalej, kolejnymi pacjentami przynoszącymi stratę szpitalowi są pacjenci z chorobami wewnętrznymi oraz z innymi współistniejącymi. Leczymy ich. Jesteśmy szpitalem uniwersyteckim. Słusznie nam się wydaje, że jako szpital uniwersytecki powinniśmy leczyć nie tylko młodych, zdrowych, z wyrostkiem, ale pacjentów z powikłaniami. To jest nasz Wszyscy narzekają na zbyt niskie wyceny Pan rzecznik UMK mówił jeszcze o naszym wyniku finansowym. Na koniec roku mieliśmy 80 mln zł straty. Od stycznia mamy kredyt obrotowy pozwalający nam na szybką spłatę zobowiązań. Staramy się, żeby wynik finansowy był coraz w audycji radiowej rzecznika UMK zapytano, jakie kliniki powstaną w nowym budynku naszego szpitala. Opowiedział, że o tym zdecyduje Jacek Kryś, dyrektor Szpitala Uniwersyteckiego nr 1 im. Jurasza, który będzie dyrektorem połączonych szpitali. No to zaraz, skoro nie ma jeszcze decyzji o konsolidacji, to dlaczego rzecznik uczelni mówi, że jest już powołany nowy dyrektor?! Przecież to jest niespójne. A poza tym, nowy budynek projektowany był pod potrzeby pacjentów naszego regionu, pod rozwój „Biziela”. Nie braliśmy pod uwag potrzeb „Jurasza”, który już ileś lat temu zakończył swoją budowę. My o pieniądze na budowę staraliśmy się w Ministerstwie Zdrowia około dziesięciu lat! Dostaliśmy 368 mln zł. To ma być na rozwój „Biziela”!- Rzecznik UMK wspominał też, że po połączeniu szpitali pojawią się oszczędności, ponieważ przy wspólnej aptece nie będzie trzeba kupować dwóch systemów do jej Tylko że my nigdy nie chcieliśmy kupić takiego urządzenia. Nie będzie z tego tytułu żadnych oszczędności. Jeżeli chce kupić to „Jurasz”, to ich sprawa. My nie mamy takiej W biuletynie „Nasz szpital” dyrektor Jacek Kryś z „Jurasza” napisał, że ciągu ośmiu lat spłacili 40 mln zł historycznego zadłużenia i od lat są na dodatnim wyniku Rzeczywiście, ale zadłużenie ma ciągle duże – 150 mln zł. My mamy 80 mln W tym samym biuletynie dyrektor „Jurasza” pyta, czy w dobie braków kadrowych personelu nie byłoby zasadnym szukanierozwiązań koordynujących procesy dyżurów medycznych, a konsolidacja naukowa nie spowoduje dynamicznego rozwojubadań?- Jeśli chodzi o współpracę naukową dydaktyczną – jesteśmy za. Naszym podmiotem tworzącym jest UMK. Collegium Medicum powinno dawać wskazówki co do kierunków rozwoju. W każdej klinice mamy obecnie samodzielnych pracowników naukowych. Dwie kliniki w tej samej katedrze mogą współpracować, ale to rola Collegium Medicum. Jako dyrektor szpitala twierdzę, że to cały czas jest możliwe. Być może należałoby współpracować jeszcze bardziej. Mamy ponad cztery tysiące studentów rocznie. Od 2008 roku studentów jest coraz więcej. Kiedy zostaliśmy szpitalem uniwersyteckim nikt nie pomyślał, żeby prowadzić dydaktykę w większym zakresie. Nie mieliśmy sal dydaktycznych, szatni dla studentów. To wszystko przy pomocy Collegium Medicum udało nam się zrobić na tyle, na ile było to możliwe. A w nowym budynku będzie sala audytoryjna, sale wykładowe, co poprawi warunki pracy nauczycieli akademickich naszego szpitala i Czy po ewentualnym połączeniu szpitali wasz sprzęt byłby lepiej wykorzystywany, bo o tym również pisze dyrektor „Jurasza wbiuletynie?- Nasz sprzęt jest bardzo dobrze wykorzystany. A jeśli w „Juraszu” występują braki personelu, to one pewnie z czegoś wynikają. Może w “Juraszu” powinni zastanowić się nad zarządzaniem, warunkami pracy czy atmosferą pracy? Przecież to wszystko jest ważne, żeby ludzie chcieli gdzieś pracować. Na dziś nie mamy problemów z Na dziś?- Hasło: konsolidacja wzbudziło niepokoje wśród personelu. Boję się, że przez to część dobrych pracowników może znaleźć pracę w innych Do tej pory nieoficjalnie pojawiał się wątek toruńskiego szpitala, do którego mieliby trafić pracownicy po konsolidacji dwóchbydgoskich szpitali. To uzasadniony wątek? - Nie znam polityki personalnej pani dyrektor toruńskiego Wojewódzkiego Szpitala Zespolonego. Może ma również problemy związane z brakiem personelu? Z tego co wiem, to pani dyrektor nie rozmawiała jeszcze z nikim z naszego szpitala ani nikt się do niej nie zwrócił w sprawie pracy. Boję się, że kiedy dojdzie do konsolidacji szpitali w Bydgoszczy, to może się zmienić. Część ludzi pracujących u nas przyszła z „Jurasza” i nie chce do niego wracać. Pójdą do innego szpitala. Nie musi to być Toruń, może Grudziądz czy inne placówki w Może wie pani, jak miałby wyglądać „Biziel” po ewentualnej konsolidacji?- Nie mam pojęcia. Nie widziałam żadnych planów, co miałoby zostać skonsolidowane i jaki efekt miałby zostać Irytuje mnie, że tak duże niepokoje zostały wywołane przez plany UMK. Był już protest przed szpitalem, miały być kolejne, łącznie z manifestacjami w Toruniu. Zwykły pacjent boi się, czy będzie miał gdzie przyjść na następną wizytę do specjalisty. Przecież to kliniczny przykład, jak nie przeprowadzać tak fatalnych działań dotyczących konsolidacji!- Być może jakieś efekty z połączenia mogłyby nastąpić, ale należałoby działać nie od końca, a od początku. Najpierw rozmawiać z dyrektorami, pytać, czy widzimy taką konieczność? Może sami możemy coś zrobić? A tego nie było. Nie można tego komuś narzucać, to trzeba przemyśleć, przedyskutować, ocenić. Ocenić, jakie ryzyka są z tym związane. Jak zareagują na to ludzie? Tego To kiedy na ulicach pojawią się billboardy w ramach akcji „Ratujmy Biziela”?- Myślę, że one pojawią się tylko u nas. Raczej nie wyjdziemy z tym na ulice. Zależy mi na tym, żeby rektor UMK nie podjął pochopnej decyzji, żeby spróbował porozmawiać z ordynatorami „Biziela” i takie zaproszenie otrzyma od nas po powrocie z Rozmowa rektora z ordynatorami mogłaby coś zmienić?- Ordynatorzy powiedzą, co można poprawić, żeby szpital znalazł się w lepszej sytuacji finansowej oraz pokazać, że w „Bizielu” pracują bardzo dobre zespoły ludzi. Rozerwanie takiego zespołu, przeniesienie części do innego szpitala, będzie niczym innym, jak zmarnowaniem tego, co przez lata tu się zbudowało. To, że nie mamy problemów kadrowych wynika z tego, że ze sobą rozmawiamy. A pacjenci czują się u nas dobrze. W jednej z audycji usłyszałam pacjentkę, która powiedziała, że po raz pierwszy w naszym szpitalu spotkała się z taką opieką ze strony lekarzy. My nie traktujemy pacjentów przedmiotowo, tylko jako osoby, którym chcemy ofertyMateriały promocyjne partnera

Jak wyjaśniało Ministerstwo Zdrowia, wystawianie takich skierowań nie miało medycznego i systemowego uzasadnienia. O tym, co ta zmiana oznacza dla pacjentów poszukujących pomocy na SOR, rozmawiamy z dr Jolantą Majer, śląskim konsultantem wojewódzkim w dz. medycyny ratunkowej. Ministerstwo Zdrowia zablokowało skierowania na SOR-y i ^{Cześć pacjentów przechodzi COVID-19 jak zwykłą grypę, część jednak powinna trafić do szpitala. Kiedy jest to konieczne? Dr n. med. Jacek Nasiłowski, pulmonolog i alergolog, tłumaczy, jak wygląda leczenie tlenem w szpitalu i dlaczego nie wolno tego robić w domu. Jaki przebieg może mieć COVID-19?Zakażenie koronawirusem SARS-CoV-2 na początku przebiega jak zwykła grypa. Występuje osłabienie, ból mięśni, gorączka i kaszel, zdarza się też ból gardła i katar – tłumaczy dr n. med. Jacek Nasiłowski z Kliniki Chorób Wewnętrznych Pneumonologii i Alergologii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego i dodaje: – Te objawy zwykle trwają około siedmiu dni. Po tym czasie większość chorych zaczyna zdrowieć. Niestety u niektórych osób zaczyna się rozwijać wirusowe zapalenie płuc. Zdaniem eksperta czynnikami zwiększającymi ryzyko pojawienia się zapalenia płuc w przebiegu COVID-19 są choroby przewlekłe, otyłość, cukrzyca czy nadciśnienie tętnicze. Poza tym do zapalenia płuc dochodzi o wiele częściej u chorych, którzy przez pierwsze siedem dni gorączkują, a gorączka nie spada. Tak jest u dość dużego odsetka około 10-20 proc. w początkowym stanie choroby, jak i później bardzo ważna jest konsultacja z lekarzem, który zleci test, by potwierdzić zakażenia, a następnie wdroży leczenie i będzie przez cały czas monitorować stan chorego. Badanie saturacji krwi jest bardzo ważneW czasie choroby ważne jest badanie saturacji krwi za pomocą pulsoksymetru. Wykazuje on, jaki procent hemoglobiny jest wysyconej tlenem.– Jeśli saturacja jest powyżej 93 proc., to jest wciąż wystarczająca ilość tlenu i nadal możemy przebywać w domu. Gdy jednak spada poniżej 93 proc., można podejrzewać, że znaczna część płuc jest zajęta procesem zapalnym. Należy wtedy zgłosić się na izbę przyjęć do szpitala, by wykonać badania obrazowe, które oceni lekarz i określi, czy konieczna jest już hospitalizacja – tłumaczy dr Jacek saturacja wynosi 97-98 proc., a tzw. ciśnienie parcjalne tlenu we krwi (pa02) wynosi od 80 do 100 mm Hg. Jeśli zaczyna się ono obniżać poniżej 60 mm Hg, zaczyna gwałtownie spadać ilość hemoglobiny. – To jest ten niebezpieczny obszar, kiedy pacjent jest niedotleniony i wymaga tlenoterapii. Im większe zmiany zapalne w płucach, tym zwykle mniejsza saturacja, płuca przyjmują mniej wdychanego tlenu w zależności od postępu choroby. A gdy są już niemal całe zajęte, jest zagrożenie życia chorego – ostrzegał dr Jacek Nasiłowski i dodaje, że w szpitalu stosowanych jest wiele metod tlenoterapii, a w domu są one niewielkie i ryzykowne. Do respiratora trzeba podłączać pacjenta, gdy nie pomaga już tlenoterapia można korzystać z tlenoterapii w domu? Zdaniem eksperta tak, ale możliwości są mocno ograniczone. – Owszem, można wypożyczyć koncentrator tlenu, ale pamiętajmy – tłumaczy dr Nasiłowski i dodał: – Może on dać maksymalnie do pięciu litrów tlenu na minutę. To bardzo mała dawka i przy większym zajęciu płuc jest to niewystraczające. Nie polecam zatem, żeby wypożyczać taki koncentrator i przedłużać pobyt w domu. Jeśli saturacja będzie spadać poniżej 93 proc., bez oddychania tlenem, to jest już sygnał, że należy zgłosić się na izbę przyjęć. W jaki sposób lekarze podają chorym tlen w szpitalu?W szpitalu lekarze podają chorym tlen na różne sposoby. Najprostszą możliwością jest użycie tzw. wąsów tlenowych, kaniul donosowych. Przepływ tlenu w nich jest od jednego do sześciu litrów na minutę. Jeśli saturacja się nie podniesienie do co najmniej 93 proc., trzeba zastosować maskę zapewniająca od pięciu do piętnastu litrów tlenu na minutę. Można wtedy uzyskać stężeniu tlenu we wdychanym powietrzu sięgające 40-60 proc., czyli więcej niż w powietrzu atmosferycznym, w którym jest 21 proc. tlenu. A jeśli i to jest już nieskuteczne, wtedy używana jest maska z rezerwuarem, z workiem, takim magazynem tlenu, z którego pacjent czerpie podczas oddychania. W ten sposób można podawać ponad 15 litrów tlenu na minutę, a stężenie tlenu może być jeszcze większe, sięgające 70-90 proc. – Czasami jednak nawet i to jest niewystarczające. Wynika to z tego, że na skutek stanu zapalnego w pęcherzykach płucnych nie zachodzi wymiana gazowa, krew przepływa, ale nie odbiera tlenu i nie oddaje dwutlenku węgla – tlumaczy dr Jacek Nasiłowski i wyjaśnia, że nawet jeśli takiemu pacjentowi podaje się 100-procentowy tlen, to przejdzie on jedynie do tych obszarów płuc, w których wychodzi wymiana gazowa. A nie poprawi utlenowania tam, gdzie już jej nie ma. W tej sytuacji trzeba zastosować dodatnie ciśnienie do dróg oddechowych. Spowoduje ono zwiększenie pojemności wymiany gazowej, tzw. rekrutację pęcherzyków płucnych, i zwiększenie utlenowania krwi w obszarach płuc zajętych stanem tlenoterapia donosowa to nowa metoda tlenoterapii, w Polsce przed pandemią w zasadzie nie była stosowana. Tylko nieliczna szpitale kupowały takie aparaty, a teraz mają je prawie wszystkie, zdradza ekspert. Takie urządzenie miesza tlen z powietrzem w proporcjach, jakie są potrzebne, można podawać nawet czysty tlen. Gazy są też ocieplane i nawilżane, żeby pacjent podczas oddychania nie czuł dyskomfortu zimnych gazów. Przepływ w nim jest od 20 do 60 litrów na minutę, a nawet więcej, więc bardzo duży. Wytwarzane jest w ten sposób dodatkowe ciśnienie w drogach oddechowych zwiększając rekrutację pęcherzyków płucnych. Duży przepływ gazów powoduje również wypłukiwanie z jamy nosowej i jamy ustnej wydychanego dwutlenku węgla. Im większy przepływ, tym można uzyskać większe ciśnienie. Kiedy trzeba podłączyć pacjenta do respiratora?Zdaniem eksperta, jest to konieczne, gdy terapia wysokoprzepływowa okaże się nieskuteczna, trzeba przejść do nieinwazyjnych metod podawania dodatniego ciśnienia do dróg oddechowych za pośrednictwem respiratora lub tzw. wysokiej podaży gazów (system Venturiego). Potrzebne są do tego szczelne zakładane na głowę hełmy albo nos i usta otaczane są specjalnymi maskami. Uzyskiwane w ten sposób ciśnienie jest wyższe niż to, jakie występuje w systemach chorego do respiratora, trzeba zastosować śpiączkę farmakologiczną, trzeba wprowadzić rurkę intubacyjną do tchawicy i sprawić, żeby respirator oddychał zamiast chorego. – Spośród tych chorych jesteśmy w stanie uratować około 20 proc. pacjentów – dodaje specjalista WUM. Dlaczego chorzy pacjenci powinni leżeć na brzuchu?– Ważne jest ułożenie pacjenta w łóżku na brzuchu. Taka pozycja może się wydawać dziwna, jednak przy mocno zajętych zapaleniem płucach, rokowania chorych są lepsze, jeśli tak leżą co najmniej 16 godzin na dobę. Przed pandemią ta metoda ułożenia chorych była stosowana jedynie u pacjentów zaintubowanych. Teraz również u tych, którzy są przytomni z wysokoprzepływową terapią lub nieinwazyjną wentylacją – zapewniał dr Jacek postępowanie zostało potwierdzone w badaniu, którego wyniki opublikowano dwa miesiące temu. Przeprowadzono je na grupie ponad 1000 chorych, z których połowę leczono wysokoprzepływową tlenoterapia donosową, czyli z dużą niewydolnością oddechową w przebiegu COVID-19. Ci, którzy leżeli na brzuchu co najmniej pięć godzin na dobę rzadziej wymagali intubacji. – Na brzuchu pacjenci powinny przebywać jak najdłużej, ci co spędzali tak najmniej 8 godzin na dobę, rzadko wymagali intubacji – tłumaczy dr samo badanie wykazało, że w przypadku niepowodzenia wysokoprzepływowej terapii donosowej, gdy choroba dalej postępowała, trzeba było podłączyć chorego do respiratora. Część była podłączona w sposób nieinwazyjny, większość z nich wymagała intubacji lub zmarła. Około 20 proc. leczonych nieinwazyjnie uniknęła intubacji. Powyższa porada nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku jakichkolwiek problemów ze zdrowiem należy skonsultować się z lekarzem. Źródło: PAP Zbigniew Wojtasiński/ materiały z konferencji prasowej online „Płuca 2021. Choroby i leczenie płuc. COVID-19 update”}

Ile tabletek wziąć żeby wylądować w szpitalu ? proszę pomóżcie ile wziąść apapu albo ibupromu albo chociaż panadolu żeby trafić do szpitala na 2 tygodnie albo na tydzień i co zrobić żeby po wzięciu tabletek zemdleć ? błagam was tylko nie piszcie jakiś głupot tzn. nie bierz nic dziewczyno życie jest piękne , głupia z cb dziewucha itp oczekuje pomocy a nie tego że

Odpowiedzi szpital nie jest miły wiem z własnego doświadczenia i nie życzę nikomu tam trafić zjedz łyżke proszku do prania i będziesz w szpitalu 2 tygodnie Karachi odpowiedział(a) o 15:35 Najlepiej trafisz jak nastawisz GPS-a lub kupisz mapę. Wiesz co ja byłam 1dzień w szpitalu, robili cystografie. Wspominam to niemile ;/// robili badanie krwi. Do dziś dnia mam uraz do badań moczu krwi itp. Podaję łatwy sposób, na to, żeby wymiotować i czuć się beznadziejnie przez 3 dni!! Musisz po prostu wypić więcej niż jedną multiwitaminę. Raz tak przez przypadek zrobiłam i następnego dnia kłaniałam się sedesowi i leżałam jak zużyta w łóżku Jeśli masz wątpliwości, lub nie podziała... weź więcej niż 2 multiwitaminy. Regisowa odpowiedział(a) o 13:01 Już możesz trafić. Do psychiatryka. Ciesz się, że jesteś zdrowa. Zjedź opakowanie proszku do pieczenia i popij colą betii256 odpowiedział(a) o 13:14 zjedz łyżke proszku do prania i będziesz w szpitalu 2 tygodnie zjedz łyżke proszku do prania i będziesz w szpitalu 2 tygodnie zjedz łyżke proszku do prania i będziesz w szpitalu 2 tygodnie -figul- odpowiedział(a) o 16:51 zjedz łyżke proszku do prania i będziesz w szpitalu 2 tygodnie -figul- odpowiedział(a) o 16:51 zjedz łyżke proszku do prania i będziesz w szpitalu 2 tygodnie Kadysia odpowiedział(a) o 13:14 a czemu chcesz jechac do szpitala? Jak zwymiotujesz, to nie pojedfziesz do szpitala rzuć się pod samochód ;) :-D Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub

Do 30 dni przeżyjesz na spokojnie, potem zależy ile masz w organizmie mikroelementów. Problem w takiej głodówce jest taki, że po nawet 3 dniach już Cię łapie załamka i musisz coś zjeść, aczkolwiek są osoby, które tyle wytrzymują. 5.

Niedawno spędziłam kilka dni w szpitalu z Młodszym. Tak się czasem dzieje, że dziecko zachoruje i chcąc nie chcąc musimy posłać go do szpitala na leczenie. Na szczęście w dzisiejszych czasach na to leczenie możemy do szpitala także iść z tym dzieckiem jako opieka. Na szczęście, bo pamiętam, jak mi ciocia opowiadała, że dawno temu musiała na dłuższy czas zostawić w szpitalu roczną córkę. Takie były czasy. Teraz mamy różne szpitale. Są szpitale, w których rodzic dziecka jest mile widziany. Nic dziwnego, bo przecież to on zajmuje się dzieckiem, dzięki czemu szpitalny personel ma mniej roboty i może w spokoju pić sobie kawkę. Są jednak szpitale mniej przyjazne rodzicom i w nich rodzic ma szczęście, jak dostanie chociażby krzesło do siedzenia. Miałam to szczęście trafić na razie tylko do szpitala pierwszej kategorii. Miałam łóżko, pościel. Był też normalny prysznic i oprócz kilku dziwnych tekstów na temat karmienia Młodszego piersią, nie spotkałam się w tym szpitalu z niczym i tak brakło mi trochę przygotowania i co chwilę musiałam kogoś prosić o doniesienie mi tego, czy warto zabrać ze sobą do szpitala idąc tam z niemowlakiem?Dużo ubranek. Dzieci mają to do siebie, że się ślinią, czasem ulewają, wymiotują a i dolna część ubranka ulega czasem zabrudzeniu. Podczas choroby takie wypadki są zazwyczaj częstsze i generują bardzo dużą ilość brudnych ciuszków. Zmienia się je i zmienia i końca nie widać. Dlatego warto mieć ze sobą solidny zapas. Pamiętam, jak ponad dwa lata temu wylądowałam ze Smokiem w szpitalu z powodu rotawirusa. Byliśmy tam tylko dwa dni a i tak brakło nam ubranek. Oczywiście bierzemy te wygodne ubranka. Dżinsy zostawiamy na inną się i wymiotujące dziecko potrzebuje… pieluszek tetrowych/flanelowych. Przydają się i to w dużej ilości. Dodatkowo można jedną rozścielić na łóżeczku, aby maluszek położył na niej głowę. Szpitale nie przejmują się środkiem do prania pościeli, a wrażliwa skóra tych najmniejszych może nie być zadowolona przy kontakcie z takimi wyżej wymienionych powodów przydają się także chusteczki higieniczne w dużej zapominamy także o zapasie pieluszek oraz chusteczek do wycierania pupy. Zapasy w szpitalu potrafią znikać w mgnieniu dziecka potrzebny nam też będzie sprzęt karmiący. Pół biedy jeśli karmimy piersią, bo wtedy sprzęt mamy zazwyczaj ze sobą. Karmiąc butelką trzeba zaopatrzyć się we własne mleko, butelki, podgrzewacz (polecam raczej termos na wrzątek i butelkę zimnej wody). Chociaż bywają szpitale, w których taki sprzęt już jest. W naszym był, więc mamy potrzebowały mieć ze sobą tylko karmimy piersią warto jest wziąć duży zapas wkładek laktacyjnych (o ile normalnie używamy, bo ponoć są kobiety, które takowych nie potrzebują w ogóle). W szpitalnym sklepiku takie produkty jak podpaski, czy wkładki higieniczne są, ale wkładek laktacyjnych raczej nie także zabrać ze sobą przekąski. Są szpitale, w których samemu trzeba sobie zapewnić wyżywienie. Ja w naszym szpitalu dostawałam normalne posiłki, jednak są one dość małe, w dziwnych porach (kolacja o 17) oraz nie zawsze jest to coś, co chcemy jeść (w czeskim szpitalu codziennie dostawałam do śniadania rybią pomazankę, czyli taką pastę do chleba. Jak dla mnie nie była ona zjadliwa). Warto mieć ze sobą jakąś bułkę, ciastka, paluszki szpitalu niezbędna nam także będzie woda. W naszym szpitalu było bardzo ciepło a przez to ciągle chciało mi się pić. Pierwszą wodę miałam ze sobą, następne kupowałam na miejscu. Warto także mieć też wodę dla dziecka (jeśli już jest w takim wieku, że pije). Chore dzieci tym bardziej potrzebują płynów (zwłaszcza przy gorączce).Dla chuściaka warto wziąć chustę (czy tam nosidło, jeśli jest już starsze). Nam ratowała życie, bo zakatarzony Młodszy początkowo bardzo źle spał w łóżeczku. Mój kręgosłup niestety nie wytrzymuje długotrwałego noszenia na dla dziecka także są ważnym wyposażeniem szpitalnej wyprawki. Wiadomo, że kilkutygodniowemu maluchowi żadna zabawka nie jest potrzebna, ale już starszym maleństwom przyda się ulubiony miś, grzechotka, gryzak czy czym tam lubią się i ładowarka do telefonu. Jedne z ważniejszych rzeczy w szpitalu, ponieważ umożliwiają kontakt ze światem przyda się, gdy dziecko śpi. Moje, gdy miało jeszcze gorączkę spało cały czas. Nawet, gdy był w chuście, mogłam spokojnie poczytać książkę lub oglądnąć film na komputerze. Z tym komputerem bym jednak uważała, bo nie zawsze w szpitalu są na niego warunki (inni pacjenci w tym samym pokoju).Maluszkowi potrzebne także będą kosmetyki do codziennego użytku: płyn do kąpieli, krem do pupy, czy też jakiś kremik do także musi myśleć o sobie i nie zapomnieć o swoich kosmetykach i ubraniach. Najlepiej sprawdzają się dresy, leginsy i zwykłe koszulki. Te ostatnie w ilościach hurtowych, ponieważ dziecko będzie Was ślinić, smarkać i pewnie nie raz zaszczyci treścią poduszka, która przyda nam się do spania (te szpitalne bywają niewygodne) oraz do nakarmienia tego sporo, ale nie jest tak źle. Na szczęście zazwyczaj możemy kogoś poprosić o doniesienie czegoś, co zapomnieliśmy. Ja robiłam tak cały czas. Mimo wszystko mam nadzieję, że ani mi ani Wam ta lista nie będzie często potrzebna ;-).TediJeśli spodobał Ci się ten tekst, zostaw po sobie komentarz, polub lub udostępnij. Będzie mi bardzo miło :-). Olga VitošNie potrafię usiedzieć na jednym miejscu. Ciągle muszę coś roboć. Jestem mamą, doulą i kobietą, która uwielbia działać. Wspieram kobiety w okresie okołoporodowym a także po stracie dziecka. Prowadzę warsztaty dla kobiet w ciąży i dla rodziców. Jestem prezesem Fundacji Kocham Zapinam, dzięki której promuję bezpieczne przewożenie dzieci w samochodach. Maluję, tłumaczę z języka czeskiego oraz tworzę książki dla dzieci. Jestem także jednym z twórców akcji #MaluchyNaBrzuchy.

tzWA0d. 4 302 302 127 180 254 14 119 141

co zjeść żeby trafić do szpitala