Przyczyny powstawania kurzajek. Bez względu na to, czy to kurzajka na stopie czy w innym miejscu na ciele, powoduje je ten sam wirus HPV. Jest to choroba zakaźna, którą bardzo łatwo jest się zarazić, ponieważ wystarczy rozdrapać grudkę, aby wirus przeniósł się na inne miejsce.
Przez aktualizacja dnia 18:58 Tężyczka u psa – przyczyny Tężyczka u psa, nazywana też rzucawką poporodową (tetanus puerperalis, exlampsia puerperalis), spowodowana jest znacznym spadkiem poziomu wapnia (hipokalcemią) w organizmie. Niedobór ów powstaje u suki w trakcie ciąży i po porodzie w trakcie karmienia (hipokalcemia poporodowa, hypocalcaemia puerperalis), kiedy jej własny zmagazynowany wapń jest wykorzystywany do budowania szkieletów rozwijających się w niej płodów, a później do produkcji mleka w trakcie laktacji. Tężyczka u psa po porodzie ma przebieg gwałtowny i może nawet prowadzić do śmierci. Dotyczy głównie suk średnich i małych ras, częściej suczek młodych, po pierwszym lub drugim porodzie. Bardziej narażone są suki, które wykarmiają liczne mioty, w związku z czym stale produkowana jest duża ilość mleka, do którego uwalniany jest wapń z organizmu matki. Literatura nie wskazuje jednoznacznie tła genetycznego, ale w praktyce hodowcy odnotowują przypadki tężyczki u psów, jeśli wystąpiła ona wcześniej u matki. Ryzyko wystąpienia hipokalcemii jest również wyższe dla suczek, które w przeszłości już jej doświadczyły. Co ciekawe, próba zapobiegania tężyczce w trakcie ciąży poprzez podawanie suczce preparatów wapniowych lub uzupełnianie diety w większą ilość produktów z wapniem nie zapobiegnie hipokalcemii, a wręcz może predysponować do jej rozwinięcia. ©Shuetterstock Tężyczka u psa – objawy Typowymi objawami tężyczki poporodowej u psa są: skomlenie, popiskiwanie, świąd głowy, pobudzenie nerwowe, problemy z poruszaniem się, tzw. sztywny chód, niezborność, zmiany behawioralne czasem śpiączka. Rzadziej zauważane są wymioty oraz biegunka. W miarę pogłębiania się hipokalcemii mogą wystąpić drgawki oraz drżenie kończyn. Zauważyć można ponadto skurcze mięśni i ślinotok. Suka z tężyczką przyjmuje pozycję leżącą z wyprostowanymi łapami, ma zmniejszoną świadomość lub jej brak, a także przyspieszony oddech i wytrzeszcz gałek ocznych, wskutek czego może rozwinąć się tężcowy skurcz szyi, który jest typowy dla tężyczki poporodowej u psów. Po zbadaniu zwierzęcia lekarz weterynarii może stwierdzić podwyższoną temperaturę ciała i przyspieszone tętno. Nieleczona tężyczka u psa szybko doprowadzi do niewydolności oddechowej, a czasami także do obrzęku mózgu, co może zakończyć się śmiercią zwierzaka. Tężyczka poporodwa u psa – leczenie Rozpoznania tężyczki u psa dokonuje się głównie poprzez badania biochemiczne krwi z uwzględnieniem surowiczego stężenia wapnia, a także na podstawie wywiadu z właścicielem zwierzęcia. Terapia polega na podawaniu preparatów wapniowych w odpowiedniej dawce, wyliczonej indywidualnie według wagi suki. Leczenie przynosi szybkie efekty. Jeśli u suczki wystąpiły objawy nerwowe, lekarz weterynarii może zlecić dodatkowo leki uspokajające. Często polecane jest odstawienie szczeniąt od matki na pół dnia lub cały dzień, aby nie musiała ich karmić w tym czasie. Szczenięta można karmić systemem mieszanym (na przemian mleko suki i preparaty mlekozastępcze) lub tylko preparatami mlekozastępczymi. Jeśli u suczki występuje wysoka temperatura (powyżej 41 stopni Celsjusza) lekarz może zlecić płynoterapię i schładzanie zewnętrzne (maty chłodzące, zimne okłady, kąpiele). Dodatkowo pies może przyjmować witaminę D3 (pod kontrolą lekarza weterynarii lub najlepiej po konsultacji z psim dietetykiem), która ułatwia wchłanianie wapnia z jelit. Szybkie zauważanie objawów tężyczki i natychmiastowe podjęcie leczenia pozwala na szybki powrót do pełni zdrowia, dlatego ważne jest, aby tak suczka, jak i szczenięta w pierwszych tygodniach życia były pod ścisłą obserwacją opiekunów i pod kontrolą lekarza weterynarii. Co zrobić, aby zminimalizować ryzyko tężyczki u psa? Jak zostało wcześniej napisane, podawanie dodatkowych preparatów z wapniem nie przeciwdziała hipokalcemii. Przede wszystkim należy zadbać o zbilansowaną dietę w trakcie ciąży i po porodzie. Zarówno niedobory w diecie, jak i nadmiar wapnia w trakcie ciąży wpływają niekorzystnie na zdrowie suczki i płodów. Koniecznością jest wykonanie podstawowych badań już w trakcie ciąży. Zdjęcie RTG ujawni, jak liczny będzie miot, w związku z czym opiekun będzie mógł przygotować się na taką ewentualność. Źródła: 1. R. W. Nelson, C. Guillermo Couto, Choroby wewnętrzne małych zwierząt, Tom 2, Wydawnictwo Edra Urban&Partner, Wydanie 5, Wrocław 2016, 2. M. Lipiec, W. Mełges, R. Dąbrowski, Wybrane zaburzanie okresu poporodowego u suk, Magazyn Weterynaryjny, 04/2013, 3. A. Max, Hipokalcemia (tężyczka) poporodowa u suk i kotek, Magazyn Weterynaryjny, 10/2017.
Zacznijmy od wyjaśnienia, co to kaszaki. Pod tą nazwą kryje się zastoinowa torbiel gruczołu łojowego. Kaszaki wypełnia masa łojowa oraz zrogowaciały naskórek o kaszowatej konsystencji. To powszechne, raczej niewielkie zmiany skórne. Zdarza się jednak, że potrafią rozrosnąć się do sporych rozmiarów (nawet 5 cm).
zapytał(a) o 20:43 Kaszaki u psa ?! Mam psa, owczarka, nigdy nie było problemów skórnych, a jak były szybko je zwalczałam , teraz pojawiły się kaszaki. Mama wycisnęła je, ale jeden zaczął ropnić. To minęło po przemyciu wodą utlenioną i było dobrze, miałam polewać wodą , co też robię, ale nagle zaczęła lecieć krew i zrobiła się dziura z wypływającą czarną mazią ;/ Mama wycisnęła tego kaszaka do końca, ale w skórze suczki utknęła chyba torebka kaszakowa ;/ Przy wyciskaniu pojawia się biała maź z dodatkami krwi ;/ Ta dziura, która się robi jest coraz większa ;/ Co zrobić ?Pies nie czuje tego, mozna ją głaskać i wyciskać to ; / Jutro niedziela, i żaden weterynarz u nas w mieście nie pracuje ;/ Może to nie kaszak ? Proszę o pomoc :c To pytanie ma już najlepszą odpowiedź, jeśli znasz lepszą możesz ją dodać 1 ocena Najlepsza odp: 100%
cysta na głowie zdjęcie, objawy, symptomy jak wygląda, jakie są sposoby i metody diagnozy Torbiel, cysta kaszak leczenie, sposoby domowe. Obrazy galeria Torbiel, cysta kaszak choroba u kobiet mężczyzn dzieci niemowlaków seniorów cysta na głowie.
Zgodnie ze swoją misją, Redakcja dokłada wszelkich starań, aby dostarczać rzetelne treści medyczne poparte najnowszą wiedzą naukową. Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany artykuł został zweryfikowany przez lekarza lub bezpośrednio przez niego napisany. Taka dwustopniowa weryfikacja: dziennikarz medyczny i lekarz pozwala nam na dostarczanie treści najwyższej jakości oraz zgodnych z aktualną wiedzą medyczną. Nasze zaangażowanie w tym zakresie zostało docenione przez Stowarzyszenie Dziennikarze dla Zdrowia, które nadało Redakcji honorowy tytuł Wielkiego Edukatora. Sprawdzona treść Konsultacja merytoryczna: Lek. Bartosz Domagała ten tekst przeczytasz w 7 minut Kaszak to niewielka torbiel, powstająca w okolicach mieszków włosowych i gruczołów łojowych. Kaszaki mają postać wypukłych guzków, które wypełniają się masą łojową i rogową najczęściej w wyniku uszkodzenia mieszka włosowego lub gruczołu łojowego. Kaszaki często są przyczyną zakażeń, a nieprawidłowe usunięcie kaszaka może spowodować powstanie nieestetycznych blizn. Co to jest kaszak, jakie są jego przyczyny rozwoju, jak się bezpiecznie go pozbyć? Oto najważniejsze informacje. Getty Images Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Kaszak – co to jest? Gdzie zazwyczaj pojawiają się kaszaki? Kaszak – przyczyny rozwoju Kaszaki - objawy Czy kaszak boli? W jaki sposób rozpoznawane są kaszaki w różnych okolicach ciała? Diagnostyka kaszaków Z czym należy różnicować kaszaki? Kaszak – wyciskanie Kaszak - leczenie Kaszak – usuwanie za pomocą domowych metod Jak należy się chronić przed kaszakami? Kaszak – co to jest? Kaszak to najprościej mówiąc niewielka torbiel (cysta naskórkowa, narośl na skórze), która lokalizuje się zwykle w okolicy mieszków i gruczołów włosowych. Kaszak ma postać okrągłych podskórnych guzków i guzków o wielkości od kilku milimetrów do kilku centymetrów. Pojawiają się głównie na karku, twarzy czy skórze głowy. Szczególnie nieestetyczne w wyglądzie są kaszaki na twarzy. Mogą być twarde, spoiste lub okrągłe. W jego wnętrzu znajduje się łój, a dokładnie mieszanina keratyny, łoju i cholesterolu oraz zrogowaciały naskórek, a także w niektórych przypadkach fragmenty mieszków włosowych. Z czasem cysta zmienia swój kolor na żółty lub biały. Mogą występować jako zmiany pojedyncze lub mnogie. Są to najczęściej zmiany o charakterze łagodnym i usuwa się je głównie z przyczyn kosmetycznych. Kaszki obserwuje się najczęściej u osób pomiędzy 30. a 40. rokiem życia, u osób w okresie dojrzewania, gdy dochodzi do ogromnych zmian w gospodarce hormonalnej i nierzadko zaburzeń funkcjonowania gruczołów łojowych. Spotykany jest dwa razy częściej u mężczyzn niż u kobiet. Kaszak u dziecka obserwowany jest dość rzadko. Wyróżnia się dwa rodzaje kaszaka: kaszak prawdziwy – ma podłoże genetyczne. Rozwija się w wyniku wnikania w głąb skóry komórek, które docelowo powinny znajdować się na powierzchni skóry. Jest to genetyczny defekt skórny, kaszak rzekomy – do jego rozwoju dochodzi w wyniku zaczopowania gruczołu łojowego w wyniku nieprawidłowej higieny osobistej lub zranienia skóry. Jest widoczny gołym okiem, a po jego naciśnięciu wydostaje się z niego tłusta, nieprzyjemna w zapachu substancja. Gdzie zazwyczaj pojawiają się kaszaki? Kaszaki najczęściej zlokalizowane są w okolicy twarzy, tułowia (najczęściej po stronie brzusznej) oraz szyi. Szczególnie niekomfortowe ze względu na swoją lokalizację są kaszaki miejsc intymnych (kaszak na jądrach, kaszak na wargach sromowych, kaszak na penisie). Zmiany te mogą powodować bolesność podczas stosunku (tzw. dyspareunię) lub dolegliwości bólowe, związane z chodzeniem czy też noszeniem bielizny. Mogą również przeszkadzać w prawidłowym oddawaniu moczu (mikcji). Błony śluzowe oka i jamy ustnej również mogą być dotknięte schorzeniem – opisano przypadki występowania kaszaków na: spojówce powiekowej (opisywane przez pacjentów jako kaszak na powiece, kaszak na oku czy też kaszak pod okiem), wargach, wewnętrznej powierzchni policzków oraz pod językiem. Podpaznokciowe torbiele epidermoidalne mogą powodować zmiany strukturalne w płytce paznokciowej w postaci onycholizy lub nadmiernego rogowacenia pod paznokciem, które należy różnicować ze zmianami powstałymi na tle grzybicy lub łuszczycy. Powodują one również dolegliwości w postaci rumienia, obrzęku, tkliwości oraz bolesności. Gdzie może pojawić się jeszcze kaszak: kaszak na głowie, kaszak na powiece, kaszak na twarzy, kaszak na policzku, kaszak na plecach, kaszak na oku, kaszak pod okiem, kaszak na szyi, kaszak na czole, kaszak na wargach sromowych, kaszak na mosznie. Kaszak – przyczyny rozwoju Istnieje wiele przyczyn wpływających na rozwój kaszaków. Jednak, za ich główne podłoże uważa się zaczopowanie ujść mieszków włosowych oraz gruczołów łojowych. Do tego zjawiska dochodzi w wyniku stosowania kosmetyków, głównie w ich nadmiarze (mowa tutaj o podkładach, pudrach, tłustych kremach i preparatach zawierających silikony). Ponadto, czynnikiem rozwoju jest: brak odpowiedniej higieny osobistej, zakażenie wirusem HPV, okres dojrzewania – okres nadmiernej pracy gruczołów łojowych, defekt mieszków włosowych - z powodu różnych uszkodzeń skóry, przez urazy, otarcia czy pooperacyjne rany, komórki mieszków włosowych ulegają uszkodzeniu, i tworzą się wtedy kaszaki, genetyka - osoby, które mają schorzenie znamion podstawowych komórek są w grupie zwiększonego ryzyka rozwoju kaszaków. Również osoby z rzadką chorobą genetyczną Gardnera są narażeni na kaszaki. wady rozwojowe - kaszaki niekiedy mają swój początek już w okresie płodowym, gdy komórki macierzyste skóry, włosów, a nawet paznokci zostają zamknięte w komórkach innych tkanek. Do powstania kaszaków może również przyczynić się zbyt intensywna ekspozycja skóry na promieniowanie UV, dotyczy to w głównej mierze ludzi starszych, po 65 rż. Pewną rolę w powstawaniu kaszaków mogą odgrywać również kremy na bazie oleju, których stosowanie w nadmiarze negatywnie wpływa na skórę i prowadzi do tworzenia się torbieli gruczołu łojowego. Kaszaki - objawy Obecność kaszaków powoduje powstanie pod skórą guzka na jej powierzchni - może on być zarówno miękki, jak i twardy (wskutek zaczopowania ujścia mieszka włosowego). Może być również widoczny ciemny, centralny punkt guzka świadczący o niedrożności kanału włosowego. Mogą też mieć barwę białą, albo żółtą, a u osób ciemnej karnacji kolor kaszaka może być zupełnie inny. Towarzyszy im zaczerwienie oraz ból. Kaszak przybiera rozmiar od kilku milimetrów do nawet 5 centymetrów. Czy kaszak boli? Ogólnie rzecz biorąc kaszak nie boli. Na początku, kiedy kaszak się pojawia nie odczuwa się żadnych dolegliwości. Niestety, gdy dojdzie do jego nadkażenia może pojawić się ból i nieprzyjemne uczucie. Wtedy pojawia się właśnie stan zapalny, skóra wokół kaszaka jest czerwona i zwykle też bardzo ciepła. Średnica kaszaków zwykle nie przekracza kilku centymetrów. W jaki sposób rozpoznawane są kaszaki w różnych okolicach ciała? Osoba, która zaobserwowała u siebie kaszaka, ale nie ma do końca jest pewna czy to na pewno on powinna skonsultować się z lekarzem. Diagnoza kaszaka odbywa się na podstawie badania fizykalnego – a dokładnie, paplacyjnego zbadania zmiany. Diagnostyka kaszaków Kaszaki nie są trudne do zdiagnozowania, ponieważ ich wygląd od razu wskazuje na torbiel łojową. Niekiedy jednak lekarze sugerują wykonanie biopsji, aby wykluczyć czy guzki nie stanowią zagrożenia dla życia. Dlatego, kiedy pojawił się na twojej skórze wykwit przypominający kaszaka, ale nie masz pewności - udaj się do lekarza. Jak wiadomo kaszaki mają to do siebie, że mogą opróżnić się samoistnie pękając, jednak czasem powoduje kaszak stan zapalny, w stosunku do którego trzeba podjąć odpowiedni sposób postępowania. Dlatego, przy pojawieniu się kaszaka najlepiej udać się do lekarza. W wątpliwych przypadkach, gdy kaszaki budzą podejrzenie i lekarze podejrzewają ich nowotworowy charakter, należy wyciąć zmianę i przeprowadzić badanie histopatologiczne. Ponadto kaszaka należy różnicować z: nerwowłókniakiem - zmiany skórne są twarde i często mają mnogi charakter, ropniem - występuje rumień i ucieplenie skóry, tłuszczakiem - w badaniu palpacyjnym jest miękki i ma tendencję do powiększania się. U nastolatków duża ilość torbieli epidermoidalnych może wskazywać na obecność zespołu Gardnera. Jest to choroba genetyczna, dziedziczona autosomalnie dominująco. W jej przebiegu współwystępują mnogie polipy jelita grubego oraz nowotwory innych tkanek. Torbiele łojowe mogą przeszkadzać w życiu codziennym, gdy osiągną duże rozmiary. Wówczas konieczny jest zabieg chirurgiczny. Z czym należy różnicować kaszaki? Kaszaki dla lekarza nie są trudne do zdiagnozowania, jednak czasami należy go różnicować z innymi patologicznymi zmianami pojawiającymi się na skórze. Głównie mowa tutaj o tłuszczakach. Są one bardzo podobne do kaszaków, jednak ich struktura jest bardziej miękka i w wielu przypadkach się powiększają. Należy również w rozróżnieniu brać pod uwagę nerwiakowłókniaki, które zazwyczaj są bardziej twarde i występują w większej ilości. Ponadto, kaszaki należy rozróżniać od ropni, które są bolesne i zdecydowanie mocniej ucieplone. Kaszak – wyciskanie Kaszak stanowi, szczególnie na twarzy nieestetyczną zmianę, której każdy chce się jak najszybciej pozbyć. W początkowej fazie wzrostu zmiana ta może samoistnie się cofnąć, zwłaszcza gdy dbamy o higienę twarzy, stosując odpowiednie i dobrej jakości peelingi. Wyciskanie kaszaka, usuwanie kaszaka za pomocą igły bądź szpilki i samodzielne wycięcie kaszaka nie jest wskazane. Może to spowodować wdanie się infekcji, a więc stanu zapalnego i w konsekwencji powstania nieestetycznej blizny. Tak więc, usuwanie kaszaka w domu nie jest dobrym rozwiązaniem. Kaszak - leczenie Niektóre kaszaki mogą same pęknąć, a niektóre wymagają usunięcia przez lekarza. Czasem wystarczy nakłucie torbieli i wyciśnięcie zawartości, lecz gdy to nie pomaga lekarze zalecają zabieg usunięcia chirurgicznego (ze znieczuleniem miejscowym). Dzięki całkowitemu usunięciu kaszaka można zapobiec jego nawrotowi, w sytuacji gdy nie doszło do stanu zapalnego. Inną metodą leczenia kaszaków jest krioterepia (wymrażanie). W trakcie zabiegu kaszak zostaje kilkakrotnie zamrożony oraz odmrożony, co ma na celu zniszczenie jego tkanek. Metoda ta jest nieinwazyjna i wykonuje się ją miejscowo. Po zabiegu usunięcia kaszaka może pozostać blizna. To czy będzie ona bardziej czy mniej widoczna zależy od wybranej metody. Biorąc pod uwagę ten fakt, wielkość blizny jest mniej korzystna w przypadku przeprowadzenia całkowitego wycięcia chirurgicznego. Jeżeli torbiel łojowa objęta jest stanem zapalnym, najczęściej zaleca się stosowanie antybiotyków doustnych. Po takiej kuracji (około sześć tygodni) kaszak zostaje usunięty, a na skórę założone zostają szwy, które należy zdjąć po około dwóch tygodniach. W sytuacji, gdy kaszak znajduje się w bardzo wrażliwym miejscu, lekarze stosują wypalanie laserem z dwutlenkiem węgla. Czasem lekarze najpierw nacinają torbiel i usuwają zawartość, dzięki czemu blizna jest malutka i goi się sama. Kaszak – usuwanie za pomocą domowych metod Domowym sposobem na kaszaki są okłady z wywaru skrzypu polnego, który łagodzi podrażnienie i korzystnie wpływa na pracę gruczołów łojowych. Na napar składają się: 2 szklanki wody, wata oraz bandaż, cztery łyżki (kopiate) skrzypu. Należy przez około pięć minut gotować napar, a następnie nasączyć nim watę i przyłożyć w miejsce kaszaka (pamiętaj o zabezpieczeniu waty bandażem, aby się nie zsuwała). Nie należy samemu przekłuwać/usuwać/wyciskać kaszaków! Grozi to zakażeniem. Jak należy się chronić przed kaszakami? Przede wszystkim należy dbać o higienę osobistą i systematycznie złuszczać zrogowaciały naskórek, przy pomocy peelingów. Dzięki temu możliwe jest uniknięcie zaczopowania ujścia mieszka włosowego, co jest szczególnie istotne u osób posiadających tendencję do nadmiernego łojotoku. Z kolei w przypadku obecności na skórze kaszaka, nie należy zwlekać z wizytą u specjalisty. Odpowiednio wcześnie dobrane leczenie przez dermatologa czy chirurga pozwala uniknąć wtórnego nadkażenia, mogącego spowodować poważne konsekwencje ogólnoustrojowe. Treści z serwisu mają na celu polepszenie, a nie zastąpienie, kontaktu pomiędzy Użytkownikiem Serwisu a jego lekarzem. Serwis ma z założenia charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny. Przed zastosowaniem się do porad z zakresu wiedzy specjalistycznej, w szczególności medycznych, zawartych w naszym Serwisie należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Administrator nie ponosi żadnych konsekwencji wynikających z wykorzystania informacji zawartych w Serwisie. Potrzebujesz konsultacji lekarskiej lub e-recepty? Wejdź na gdzie uzyskasz pomoc online - szybko, bezpiecznie i bez wychodzenia z domu. Teraz z e-konsultacji możesz skorzystać także bezpłatnie w ramach NFZ. kaszaki Kaszak zmiany skórne dermatologia choroby dermatologiczne Jak leczyć kaszak na powiece? Jak wygląda leczenie kaszaka na powiece? Czy leczenie kaszaka opiera się jedynie na zabiegu wycięcia kaszaka z powieki? W jaki inny sposób można się pozbyć... Lek. Katarzyna Darecka Michał Wiśniewski ma łuszczycę. Walkę z chorobą utrudniał mu alkohol Wokalista "Ich Troje" przyznał, że zmaga się z łuszczycą, która doprowadziła do sytuacji, że nie miał już prawie paznokci. Zaczęła też atakować jego twarz.... Klaudia Torchała Włókniak twardy - czy zagraża życiu? Dlaczego powstaje i kiedy usunąć włókniak twardy? Włókniak twardy to drobna zmiana nowotworowa, która nie złośliwieje, dlatego nie należy się niepokoić. Jego wygląd nie jest jednak estetyczny, dlatego dużo osób... Tatiana Naklicka Operacyjne leczenie zeza u dzieci Zez może mieć wiele przyczyn. Problem może wynikać z zaburzeń mięśni odpowiedzialnych za ruch gałek ocznych. Z tego względu kąt widzenia w jednym oku zmienia się... Marta Pawlak Lek na stawy pomaga na egzemę Stosowany w leczeniu reumatoidalnego zapalenia stanów tofacinib może również pomóc w przypadku zapalenia skóry - informuje Journal of the American Academy of...
kaszak na plecach – takie cysty mogą okazać się bolesne podczas leżenia w łóżku lub ubierania się; kaszak w miejscach intymnych – kaszak na wardze sromowej lub mosznie powinien być jak najszybciej zdiagnozowany pod kątem chorób intymnych, takich jak zakażenie wirusem HPV, rak jądra lub sromu. Czy kaszak jest niebezpieczny?
Fot. jarabee123 / Opublikowano: 14:15Aktualizacja: 10:36 Kaszaki to łagodne, guzkowate zmiany skórne. Najczęściej występują w okolicy twarzy, chociaż mogą również znaleźć się na wargach sromowych czy innych okolicach ciała.. Zazwyczaj są niewielkich rozmiarów, jednak zaniedbane mogą rozwinąć się do wielkości orzecha włoskiego. Najczęstszą przyczyną ich pojawienia się są zaburzenia w pracy gruczołów łojowych. Co to jest kaszak?Przyczyny powstawania kaszakówJak usunąć kaszaka?Domowe sposoby na kaszaki Nasze teksty zawsze konsultujemy z najlepszymi specjalistami Większość chorych próbuje pozbyć się kaszaków domowymi sposobami poprzez wyciskanie oraz nakłuwanie, jednak zmiany można również zlikwidować za pomocą lasera. Najlepiej skonsultować się z dermatologiem, który potwierdzi, czy na pewno mamy do czynienia z kaszakami oraz pomoże wybrać optymalną metodę leczenia. Kaszaki pojawiają się w okolicy gruczołów łojowych oraz mieszków włosowych. W przestrzeni zakupowej HelloZdrowie znajdziesz produkty polecane przez naszą redakcję: Odporność WIMIN Twój mikrobiom, 30 kaps. 79,00 zł Odporność Naturell Czosnek Max Bezzapachowy, 90 kapsułek 17,39 zł Odporność WIMIN Odporność, 30 kaps. 59,00 zł Odporność Naturell Ester-C® PLUS 100 tabletek 57,00 zł Odporność Naturell Uromaxin + C, 60 tabletek 15,99 zł Co to jest kaszak? Statystycznie najczęściej występują wśród młodzieży w okresie dojrzewania oraz między 30 a 40 rokiem życia. Praktycznie nie odnotowuje się ich u małych dzieci. Pojawiają się znacznie częściej w populacji męskiej niż żeńskiej, głównie wtedy, gdy w organizmie dochodzi do znacznych zmian w gospodarce hormonalnej. Kaszak to cysta naskórkowa, inaczej mówiąc torbiel znajdująca się w bliskim sąsiedztwie gruczołów łojowych oraz mieszków włosowych. W większości przypadków kaszaki zlokalizowane są na głowie, twarzy oraz na karku. W ich wnętrzu znajdują się fragmenty naskórka, łój i niekiedy mieszki włosowe. Kaszaki są twarde i zazwyczaj okrągłe. Mogą mieć barwę białą lub żółtą. Przyczyny powstawania kaszaków Uszkodzony gruczoł łojowy lub mieszek włosowy na skutek np. urazu lub otarcia powoduje zaczopowanie gruczołu łojowego. W miejscu zatkania powstaje torbiel zwana kaszakiem. Do najczęstszych przyczyn powstawania kaszaków należą: źle dobrane do rodzaju skóry kosmetyki, zaburzenia hormonalne, zbyt długa ekspozycja skóry na działanie promieni słonecznych, zbyt długie opalanie się, predyspozycje genetyczne. Zobacz także Jak usunąć kaszaka? Po dokładnym obejrzeniu tworu dermatolog bez problemu zdiagnozuje kaszaka. Jednak konsultacja ze specjalistą jest zalecana. Bardzo rzadko zdarza się, iż potrzebna jest dalsza diagnostyka w postaci badania ultrasonograficznego (USG), zdjęcia rentgenowskiego (RTG) lub biopsji cienkoigłowej. Do nieinwazyjnych oraz operacyjnych metod usuwania kaszaków należą: stosowanie kremów, które zmieniają strukturę guzków, zmiękczają je; po zmiękczeniu kaszaki są usuwane chirurgicznie, w przypadku, gdy kaszak jest małych rozmiarów, często stosuje się nacięcie naskórka oraz usunięcie wydzieliny z torbieli za pomocą drenażu, laseroterapia, również stosowana przy małych kaszakach, usunięcie jest bardzo precyzyjne i nie zostawia blizn, jednak jest droższe od innych metod, leczenie farmakologiczne w postaci antybiotykoterapii, głównie stosowana w sytuacji, jeśli doszło do nadkażenia zmiany, jeśli kaszak jest duży i widoczne są cechy stanu zapalnego, lekarz zazwyczaj decyduje się na chirurgiczne usunięcie całej zmiany, niekiedy z marginesem zdrowej tkanki. Mimo że kaszaki są łagodnymi guzkami, wycinki zawsze są odsyłane do laboratorium w celu przeprowadzenia badania histopatologicznego, kriochirurgia lub krioterapia, czyli usuwanie zmian pod wpływem bardzo zimnej temperatury. Może być ona zastosowana tylko i wyłącznie, jeśli nie doszło do zainfekowania rany. Domowe sposoby na kaszaki Do domowych sposobów pomocnych w usuwaniu kaszaków zalicza się: wyciskanie lub nakłuwania kaszaka. Należy pamiętać, że bardzo ważne jest dokładne zdezynfekowanie miejsca przed zabiegiem oraz po nim, aby nie doszło do zakażenia. Mogą również pozostać blizny. Nie jest to jednak zalecana metoda, kaszaki mogą ulec samoistnemu pęknięciu, wówczas należy najpierw dokładnie przemyć miejsce z wydzieliną, a następnie odpowiednio zdezynfekować i zabezpieczyć, zalecane jest również stosowanie specjalnie przygotowanych maści o właściwościach wysuszających i ściągających. Przydatna w tym przypadku będzie maść cynkowa lub ze skrzypu polnego, który zawiera kwas krzemowy, stosowanie wyrobów farmaceutycznych o działaniu wyciągającym, aby łatwiej było wycisnąć kaszaka w całości. Treści zawarte w serwisie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Alicja Kaczmara Swoją przygodę z medycyna rozpoczęłam już w okresie gimnazjum, gdzie zainteresowałam się biologią człowieka. Z każdym kolejnym etapem edukacji, medycyna stawała się coraz ciekawsza. Zobacz profil Podoba Ci się ten artykuł? Powiązane tematy: Polecamy „Pijemy, kiedy chce nam się pić, a nie wtedy, kiedy mamy wodę pod ręką”. O trudnych czasem powrotach do seksu po porodzie opowiadają ginekolog i psycholożka „Wpojono nam, że trzeba dążyć do celu, nawet jeśli po drodze pojawiają się trudności”. Dlaczego tak trudno reagować na mobbing, mówi psycholożka Karolina Ołdak „Chcę wspierać kobiety i w jednym, i w drugim nieszczęściu”- mówi Kasia Morawska, zwolenniczka legalnej aborcji i dawczyni komórek jajowych Marysia Warych: „Ludzie myślą, że mamy dwa tryby: albo nie możemy wstać z łóżka, albo mamy halucynacje i słyszymy głosy. Tymczasem choroba afektywna dwubiegunowa ma różne oblicza”
Jeśli kaszak jest zainfekowany – to struktura blisko sąsiadująca z naczyniami krwionośnymi, więc istnieje ryzyko przedostania się patogenów do innych tkanek, co może być trudne w leczeniu.
zapytał(a) o 10:49 Czy wie ktoś może jak wygląda kaszel u "PSA"? Mój pies od paru dni chodzi i tak dziwnie charczy tak jak by się dławił i go ciągnęło na wymioty...Mysleliśmy że mu się coś wbiło ale normalnie je tak jak by nigdy nic...I zastanawiamy sie co mu jest czy coś mu sie wbiło czy to kaszel!?POMOCY odpowiedzcie na moje pyt.!:P Odpowiedzi blocked odpowiedział(a) o 10:50 To może być kaszel. Mój pies jak ma kaszel to właśnie tak robi. Idz do weterynarza. blocked odpowiedział(a) o 10:50 Raczej nie powinno być mu nic. Mój pies też tak robi, ale jest stary. A teraz właśnie obok mnie śpi i chrapie xD BabaAga odpowiedział(a) o 10:51 To jest na pewno kaszel :) blocked odpowiedział(a) o 10:52 to jest kaszel !mój pies też miał ; (poszłam z nim do weterynarza, 4 dni później był zdrów jak ryba!codziennie dostawał zastrzyki aha i lekarz mówił że jak wychodzę z nim na spacer to na krótko a więc wychodziłam z nim po 5-10 min :) aha mówił jeszcze że nie wolno podawać mu bardzo zimnej wody, tylko o temp. pokojowej xD a więc jak pisałam wyżej po zastrzykach mu przeszło!idź ze swoim pupilem do weterynarza. napewno mu pomogą ^^pozdrawiam fabble ;D Yanvar odpowiedział(a) o 11:03 Idź do weterynarza . Pies z kaszlem wymiotuje ( albo go pociąga ) oraz charczy . Było o tym kiedyś w miesięczniku PP . blocked odpowiedział(a) o 11:15 Mój pies miał takie objawy, byliśmy u weterynarza i w nocy odszedł mimo zastrzyków. (zapalenie oskrzeli)Oczywiście nie chcę Cię straszyć, ale żadnych objawów nie należy lekceważyć. Może to być nic poważnego, ale lepiej udać się do weterynarza. vandal89 odpowiedział(a) o 11:16 Najlepiej ida się do weta możliwe że przeziębił się i charczy nie lekcewarz takich objawój jeżeli chcesz mieć najlepszego przyjaciela na długie lata :) pikuś112 odpowiedział(a) o 13:08 To kaszel.. Idż do weterynarza .. blocked odpowiedział(a) o 10:50 Mój pies normalnie apsik- tak normalnie chcesz to go nagram jak bd kaszlak :) Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub
Kaszak to niewielka torbiel, narośl na skórze, która najczęściej lokalizuje się w okolicy mieszków i gruczołów włosowych. Powstaje w wyniku zablokowania ujścia mieszka włosowego i stopniowego gromadzenia się tam złuszczonego naskórka oraz łoju (sebum). Wypełniony jest białą i żółtą, płynną lub półpłynną treścią.
Kaszel u psa ma podobne podłoże, jak tego typu dolegliwości u człowieka. Najczęściej pojawia się on w przebiegu różnych chorób, ale zanim podejmie się diagnozę stanu zdrowia swojego pupila, warto się zastanowić, czy nie przebywa on w otoczeniu, w którym obecne są niekorzystne, drażniące czynniki. Kaszel u psa to najczęściej objaw infekcji dróg oddechowych – począwszy od zwykłego przeziębienia, przez zapalenie tchawicy czy oskrzeli, aż do zapalenia płuc. Przewlekły kaszel może też być objawem niewydolności krążenia, nowotworu, zapalenia dziąseł, zębów lub zatok przynosowych. Przyczyny kaszlu u psa Bezpośrednią przyczyną kaszlu u psa jest odruchowa reakcja na czynnik drażniący błony śluzowe dróg oddechowych. Kaszel służy wykrztuszaniu zalegającej w tchawicy, krtani czy oskrzelach wydzieliny, ciała obcego lub substancji, która spowodowała miejscowy odczyn zapalny. Przypadkowe, pojedyncze zadziałanie zewnętrznego czynnika powoduje zwykle jeden lub kilka napadów kaszlu, które po kilku godzinach ustępują. Niepokój powinno budzić utrzymywanie się kaszlu przez co najmniej jedną dobę albo nienaturalne zachowanie psa, wskazujące na duszność, gorączkę, osłabienie. W takim stanie zwierzę porusza się ospale, niechętnie wychodzi na spacery. Jego zainteresowania nie budzi nawet pełna miska czy ulubiony smakołyk. Jak wygląda kaszel u psa? Kaszel u psa wygląda nieco inaczej niż u człowieka. Zwykle przyjmuje postać głębokich chrząknięć, pojedynczych lub pojawiających się seriami, intensywnych, głośnych, chrapliwych wydechów. Często pies wygina przy tym szyję i pochyla głowę. Kaszlowi może towarzyszyć stałe dyszenie, przyspieszenie oddechu i męczliwość, które świadczą o nasilonej duszności. Chorobowe przyczyny kaszlu u psa Najczęstszą przyczyną kaszlu u psa są banalne przeziębienia i zapalenia górnych dróg oddechowych. Zdarza się to – podobnie jak u człowieka – w przypadku przemoczenia, przechłodzenia organizmu, które umożliwia namnażanie się chorobotwórczych drobnoustrojów. Przypadłość ma wówczas zwykle lekki przebieg i nie wymaga specjalnego postępowania. Przy przewlekłym albo intensywnym i duszącym kaszlu, połączonym z gorączką lub pogorszeniem się ogólnego stanu zwierzęcia, należy skontaktować się z weterynarzem. Może on wykluczyć zapalenie tchawicy, oskrzeli czy płuc, nosówkę lub kaszel kenelowy albo inne przewlekłe choroby. Należą do nich niewydolność krążenia, nowotworowe guzy układu oddechowego (w tym również przerzutowe), choroby zatok przynosowych czy zębów. Co oprócz choroby może spowodować kaszel u psa? Kaszel u psa może być wywołany przez wiele niezwiązanych z chorobą czynników. Należą do nich: obrzęk krtani spowodowany długotrwałym ujadaniem lub użądleniem przez osy czy pszczoły; podrażnienie wynikające z ucisku na szyję zbyt ciasnej lub zaciskowej obroży (dotyczy to szczególnie psów, które nie potrafią chodzić przy nodze i nieustannie się wyrywają); narażenie na pył (na przykład w remontowanym mieszkaniu) albo na dym – papierosowy lub pochodzący z kominka czy pieca; przebywanie w gorącym, dusznym pomieszczeniu o małej wilgotności powietrza; umieszczenie legowiska psa w miejscu o intensywnym obiegu powietrza; niedostateczna dostępność wody do picia. Kaszel u psa – leczenie i leki Leczenie kaszlu u psa domowymi sposobami to przede wszystkim zapewnienie zwierzęciu odpowiednich warunków, by mogło ono odzyskać dobrą formę. Chory pies powinien znajdować się w ciepłym (choć nie przegrzanym), dobrze wietrzonym pomieszczeniu, z powietrzem o prawidłowej wilgotności. Zapewni mu to komfort i ułatwi oddychanie. Musi mieć do dyspozycji dostateczną ilość świeżej wody do picia oraz pożywną, lekką karmę. Nie zaleca się podawania psu żadnych leków stosowanych u ludzi bez konsultacji z weterynarzem, gdyż ich działanie na organizm zwierzęcia może być inne, a niekiedy wręcz toksyczne. Anna Dobroń Milena Kostrubiec Komentarze Nie znaleziono żadnych opinii
J87yGg. 328 252 125 46 451 76 404 24 74
jak wygląda kaszak u psa zdjęcie