Proces ten jest spowodowany związanymi z wiekiem zmianami w komórkach skóry, które powodują, że inaczej reagują one na promienie ultrafioletowe. Pigmentacja powstaje znacznie szybciej, następuje również keratynizacja, czyli rogowacenie naskórka. Zrogowacenia najczęściej pojawiają się na odsłoniętych częściach ciała, co
Rogowacenie słoneczne (dawniej rogowacenie starcze) to zmiany na skórze, powstające na skutek nadmiernej ekspozycji na promienie UV. Jakie są objawy rogowacenia słonecznego i na czym polega leczenie takich zmian skórnych? Rogowacenie słoneczne powstaje na skutek zmian w DNA naszych komórek, spowodowanych promieniowaniem słonecznym. Spis treściRogowacenie słoneczne: lokalizacjaRogowacenie słoneczne: wygląd zmianJak powstaje rogowacenie słoneczne?Czy rogowacenie słoneczne jest groźne?Rogowacenie słoneczne: diagnostykaZ czym różnicować rogowacenie słoneczne?Rogowacenie słoneczne: leczenieProfilaktyka rogowacenia słonecznego Rogowacenie słoneczne było dawniej nazywane również rogowaceniem starczym, ponieważ obserwowano je przede wszystkim u ludzi starszych lub starzejących się, którzy przez wiele lat byli narażeni na szkodliwe działania promieniowania UV. Samo rogowacenie to proces który naturalnie zachodzi w naszej skórze. Polega on na obumieraniu i złuszczaniu wierzchnich warstw naskórka, które są stopniowo "wypychane" przez komórki młode, znajdujące się w warstwach głębszych, które powoli wydostają się na powierzchnię naszej skóry. Czasem rogowacenie, gdy jest zbyt nasilone, może przyjmować patologiczny charakter, a w przypadku rogowacenia słonecznego sprawcą takiego stanu są (jak sama nazwa wskazuje) promienie słoneczne. Rogowacenie słoneczne: lokalizacja Rogowacenie słoneczne w związku z patogenezą umiejscawia się w obszarach, które są narażone na przewlekłe, intensywne działanie promieni słonecznych. Zmiany typu rogowacenia słonecznego możemy więc głównie zobaczyć na twarzy, karku, głowie, a także nieosłoniętych częściach kończyn górnych i dolnych. Rogowacenie słoneczne: wygląd zmian Zazwyczaj rogowacenie słoneczne prezentuje się jako zmiany o szaro-żółto-brunatnym zabarwieniu, zbudowane z kilku warstw zrogowaciałego naskórka o nierównej powierzchni. Zmiany te są szorstkie w dotyku, mogą leżeć w poziomie skóry lub wystawać ponad nią. Przy próbie usunięcia takiej zmiany skóra pod nią zacznie delikatnie krwawić. Taka postać rogowacenia słonecznego rozwija się przez wiele lat, a zanim pojawi się typowy obraz kliniczny można zaobserwować w tych charakterystycznych miejscach pogrubioną, pomarszczoną skórę, pokrytą licznymi i głębokimi zmarszczkami. Na powierzchni skóry widzimy również teleangiektazje, które są poszerzonymi, drobnymi naczyniami krwionośnymi. Taka skóra w wyniku działania promieni UV zostaje uszkodzona nie tylko na powierzchni, ale dochodzi również do rozpadu i zahamowania syntezy kolagenu i włókien elastycznych w jej głębszych warstwach. Jak powstaje rogowacenie słoneczne? Wiadomo już, że za powstawanie rogowacenia słonecznego odpowiedzialne są promienie słoneczne. W jakim mechanizmie jednak dochodzi do uszkodzenia komórek skóry? Promieniowanie UV powoduje powstawanie zmian bezpośrednio w DNA naszych komórek. W warunkach fizjologicznych posiadamy pewien gen, który jest odpowiedzialny za hamowanie ich proliferacji. Promieniowanie UVB powoduje uszkodzenie tego genu, w wyniku czego komórki zaczynają wzrastać w niekontrolowany sposób. Dotyczy to przede wszystkim komórek położonych najbardziej na zewnątrz. Komórki w głębszych warstwach "nie nadążają" i w związku z tym na powierzchni skóry gromadzą się złuszczone, starsze komórki naskórka. To wszystko powoduje, że skóra nie ma wystarczająco dużo czasu, aby się zregenerować po częstych i długotrwałych ekspozycjach na słońce. Czy rogowacenie słoneczne jest groźne? Jeśli dojdzie do uszkodzenia DNA komórek, są one pozbawione jakiejkolwiek kontroli. Dlatego rogowacenie słoneczne uważane jest za stan przednowotworowy, który może po wielu latach prowadzić do powstania raka skóry, jakim najczęściej jest rak kolczystokomórkowy. Takim przekształceniom do pełnoobjawowego raka skóry ulega około 10-20 % przypadków rogowacenia słonecznego. Na przemianę o charakterze nowotworowym może wskazywać szybkie powiększanie się zmiany, tendencje do tworzenia się nadżerek i owrzodzeń oraz krwawienie. Rogowacenie słoneczne: diagnostyka Rogowacenie słoneczne ma na tyle charakterystyczną morfologię, że zwykle wystarczy "rzut oka" lekarza, aby podejrzewać tę właśnie chorobę. Jednak diagnostyka wszystkich zmian skórnych zawsze powinna obejmować badanie histopatologiczne wycinka, ponieważ nigdy nie można mieć pewności, że zmiana, którą widzimy jest całkowicie niegroźna. W badaniu mikroskopowym rogowacenie słoneczne będzie charakteryzowało się występowaniem tak zwanych komórek atypowych, to znaczy takich, które odbiegają wyglądem od prawidłowych komórek. Komórki atypowe mogą być większe, o zmienionym kształcie, z inną morfologią jąder komórkowych. W rogowaceniu słonecznym takie komórki występują jedynie w naskórku. Jeśli komórki atypowe przekraczają błonę podstawną, która jest granicą między naskórkiem a skórą właściwą, mówimy wtedy już o procesie nowotworowym. To pokazuje nam, że badanie histopatologiczne jest niezbędne w postawieniu prawidłowej diagnozy, ponieważ postępowanie w rogowaceniu słonecznym znacząco różni się od terapii nowotworów. Z czym różnicować rogowacenie słoneczne? Tak jak wspomniano, rozpoznanie rogowacenia słonecznego opiera się na diagnostyce histopatologicznej. Kliniczne choroba ta może przypominać inne dermatozy, takie jak wspomniany wcześniej nowotwór, brodawkę łojotokową, brodawki płaskie, chorobę Bowena czy hiperkeratotyczną postać tocznia rumieniowego przewlekłego. Rogowacenie słoneczne: leczenie Po potwierdzeniu w badaniu histopatologicznym nienowotworowego charakteru zmiany zaleca się wdrożenie leczenia, aby ograniczyć toczący się proces. Dostępnych jest kilka metod terapeutycznych. W leczeniu rogowacenia słonecznego stosuje się między innymi krioterapię ciekłym azotem, maści zawierające retinoidy, fluorouracyl lub krem zawierający imikwimod, który jest niestety bardzo drogi i przez to niedostępny dla wszystkich. Stosowanie maści i kremów zawierających te substancje zmiękcza szorstkie, zrogowaciałe warstwy i dzięki temu wspomaga naturalny proces rogowacenia skóry. Taką terapie miejscową stosuje się w różnych schematach i konfiguracjach, zazwyczaj jednak trwa ona kilka tygodni. Jeśli badanie mikroskopowe potwierdzi, że mamy do czynienia z nowotworem, pozostaje nam jedynie leczenie radykalne, które może polegać na głębokim mrożeniu ciekłym azotem lub na chirurgicznym usunięciu całej zmiany. Profilaktyka rogowacenia słonecznego Powszechnie wiadomo, że nadmierna ekspozycja na promienie słoneczne przynosi więcej szkód niż pożytku, dlatego zawsze powinniśmy zachować umiar przy opalaniu. Na uszkodzenie skóry przez słońce najbardziej narażone są osoby o jasnej karnacji, u których szybko dochodzi do zarumienienia się skóry i oparzeń słonecznych. Zawsze musimy pamiętać o kremach z filtrem przeciwsłonecznym - takich, które mają minimum SPF 30, a najlepiej 50-60. Kiedy już zaobserwujemy u siebie zmiany o charakterze rogowacenia słonecznego, musimy pamiętać o regularnych wizytach u lekarza dermatologa, który będzie je kontrolował i wdrażał ewentualne leczenie. Polska leży w umiarkowanym klimacie. Czy rogowacenie słoneczne w naszym kraju to duży problem? Tak. Z trzech powodów. Po pierwsze, polska populacja to ludzie o jasnej karnacji skóry, z fototypem 1–3. Po drugie, żyjemy coraz dłużej.Co to są stany/zmiany przednowotworowe skóry? Stan przednowotworowy (przedrakowy) to zmiana skórna, na której podłożu statystycznie częściej, niż w przypadku innych chorób, może rozwinąć się nowotwór skóry. Stany przednowotworowe dzielą się na właściwe stany przednowotworowe oraz stany potencjalnie sprzyjające rozwojowi nowotworów. Do właściwych stanów przednowotworowych zalicza sie rogowacenie starcze skóry, róg skórny i skórę pergaminową. Do stanów potencjalnie sprzyjających rozwojowi nowotworów należą starcza skóra i przewlekłe owrzodzenia skórne. Co robić w razie pojawienia się niepokojących zmian na skórze? W razie pojawienia sie niepokojących zmian na skórze należy zgłosić się do lekarza. Nie należy stosować na własną rękę żadnych sposobów leczenia niezaleconych przez lekarza. Jak lekarz stawia diagnozę? W pierwszej kolejności zmiana skórna zostaje oceniona przez lekarza w badaniu wzrokowym i palpacyjnym (dotykiem). Istnieje możliwość oceny zmiany na skórze za pomocą dermoskopu (specjalnej lupy). Inne metody oceny zmiany to biopsja i pobranie wycinka, a następnie badanie uzyskanego materiału pod mikroskopem. Rogowacenie starcze Rogowacenie starcze nazywane jest także rogowaceniem słonecznym. Najczęściej powstaje u osób starszych lub przewlekle narażonych na działanie promieni słonecznych. Zwykle obydwa te procesy nakładają się na siebie. Czasami zmiany skórne występują też u osób młodszych. Niejednokrotnie jest to związane z wykonywanym zawodem lub uprawianym sportem (żeglarze, rolnicy). Zmiany lokalizują się najczęściej na skórze twarzy i głowy (zwłaszcza na skroniach, uszach, czole, łysinie u mężczyzn), dłoni, rzadziej na podudziach albo przedramionach. Skóra jest sucha i łuszczy się, ma szarożółte zabarwienie, przebarwienia i odbarwienia, jest mało sprężysta, pokryta głębokimi zmarszczkami, pogrubiała przy nadmiernej ekspozycji na słońce lub ścieńczała w przypadku zmian starczych. W tak zmienionej skórze pojawiają się pojedyncze lub mnogie ogniska rogowacenia słonecznego. Wyglądają one jak suche zrogowacenia, czasami o nierównej powierzchni, zwykle o średnicy kilku milimetrów. Zrogowacenia przylegają ściśle do skóry, a w przypadku ich zdrapania obnaża się różowa, sącząca lub lekko krwawiąca powierzchnia. Wykwity takie mogą utrzymywać się wiele lat. W części przypadków rozwijają się z nich raki podstawnokomórkowe lub kolczystokomórkowe. O przekształcaniu się rogowacenia słonecznego w nowotwór świadczy jego powiększanie się, naciekanie podstawy (obwódka zapalna, stwardnienie) i skłonność do krwawienia, pojawiająca się nawet po tak drobnym urazie, jak wytarcie skóry ręcznikiem. Leczenie powinno być poprzedzone pobraniem wycinka do badania histopatologicznego. W razie stwierdzenia utkania nowotworowego zmianę należy usunąć chirurgicznie lub głęboko zamrozić płynnym azotem. Samo rogowacenie słoneczne najczęściej zamraża się, a potem stosuje kremy zawierające retinoidy lub cytostatyk. Róg skórny Róg skórny jest odmianą rogowacenia słonecznego. U osób dorosłych pojawia się z tych samych przyczyn, co rogowacenie starcze. Może także wystąpić u dzieci na podłożu stanu zapalnego lub długotrwałego drażnienia, ale nie jest wówczas zaliczany do stanów przedrakowych. Róg skórny może także stanowić obfite nawarstwienie mas rogowych tworzące różnego kształtu stożkowate twory. Zwykle nie są to zmiany duże, ich podstawa ma średnicę kilku milimetrów, ale kształtem mogą rzeczywiście przypominać rogi zwierzęcia. Kolor ich jest żółtawy lub brunatny. Podstawa rogów skórnych wykazuje zwykle lekki naciek zapalny. U osób starszych w 10–20% przypadków z rogów skórnych rozwija się rak kolczystokomórkowy. Rogi skórne powinny być usuwane chirurgicznie i badane histopatologicznie. W razie stwierdzenia utkania nowotworowego zabieg chirurgiczny należy poszerzyć, zastosować głębokie zamrażanie lub laseroterapię. Skóra pergaminowata i barwnikowa Skóra pergaminowa i barwnikowa (xeroderma pigmentosum) to bardzo ciężka choroba o podłożu genetycznym. Dziedziczona w sposób autosomalny recesywny, co w uproszczeniu oznacza, że do jego wystąpienia jest niezbędne odziedziczenie dwóch „chorych” genów, po jednym od każdego z rodziców. W rzeczywistości dziedziczenie tej, jak i innych chorób nie jest tak proste, dlatego nie u wszystkich osób choroba jednakowo ciężko się objawia. Występuje częściej u dzieci rodziców spokrewnionych. W większości przypadków polega na defekcie enzymu „naprawiającego” DNA komórkowe, uszkodzone działaniem promieni UV. W efekcie skóra chorych od wczesnego dzieciństwa, od pierwszej ekspozycji na działanie słońca, jest w znacznym stopniu pozbawiona możliwości naprawczych. Dlatego bardzo szybko dochodzi do rozwoju różnych nowotworów skóry: mięsaków, brodawczaków, raków i czerniaków. Skóra chorych cechuje się występowaniem licznych piegów, przebarwionych i odbarwionych plam, pajączkowatych rozszerzeń naczyń krwionośnych, zaników. W ciężkich postaciach choroby zmianom skórnym mogą towarzyszyć inne zaburzenia rozwojowe dotyczące przede wszystkim ośrodkowego układu nerwowego. Najczęściej chorzy umierają bardzo młodo z powodu przerzutów rozwijających się w skórze nowotworów. Nie znamy sposobów leczenia tej choroby. Niezbędne jest unikanie nasłoneczniania skóry i stosowanie kremów z filtrami UVA i UVB o wskaźniku ochrony minimum 30. Zapobiegawczo podaje się doustnie retinoidy, a już powstałe zmiany nowotworowe i przednowotworowe leczy się krioterapią lub chirurgicznie. Popromienne zapalenie skóry Promienie rentgenowskie, stosowane w celach leczniczych lub działające na skórę osób mających z nimi kontakt zawodowo, mogą powodować zmiany noszące nazwę popromiennego zapalenia skóry (łac. radiodermitis). Odczyny te bywają ostre lub przewlekłe. Nowotwory rozwijają się zwykle w zmianach przewlekłych. Skóra jest zanikła i twarda z licznymi przebarwieniami i odbarwieniami oraz rozszerzeniami naczyń krwionośnych. Na jej podłożu pojawiają się ogniska zrogowaceń, spękania i bardzo trudno gojące się owrzodzenia. Te ogniska w 20% przypadków przekształcają się w zmiany nowotworowe. Leczenie popromiennego zapalenia skóry jest bardzo trudne. Stosuje się ogólnie witaminy, a miejscowo maści zawierające heparynę. W razie wystąpienia trudno gojących się owrzodzeń nierzadko konieczna jest interwencja chirurgiczna. Zrogowacenia usuwa się także chirurgicznie lub zamraża płynnym azotem. Rogowacenie chemiczne Rogowacenie chemiczne wywołują związki arsenu, pochodne smoły pogazowej (dziegcie) lub nieoczyszczona parafina. Rogowacenie arsenowe pojawia się jako uboczne działanie leków zawierających arsen lub u osób mających kontakt z arsenem zawodowo. Zmiany te mogą pojawić się nawet po kilkudziesięciu latach od ekspozycji. Rogowacenie arsenowe dotyczy głównie twarzy oraz dłoni i stóp (przede wszystkim ich powierzchni wewnętrznych). Rogowacenie smołowcowe powstaje zwykle u osób zawodowo mających kontakt z pochodnymi smoły. Pojawia się najczęściej na skórze dłoni, twarzy i moszny. Nowotwory rozwijają się częściej na rogowaceniu arsenowym niż smołowcowym. Leczenie tych zrogowaceń polega na ich usuwaniu chirurgicznym lub zamrażaniu płynnym azotem. Bardzo liczne zmiany próbuje się leczyć zewnętrznie preparatami zawierającymi cytostatyki lub retinoidy. Stany potencjalnie sprzyjające rozwojowi nowotworów Stany potencjalnie sprzyjające rozwojowi nowotworów, które są związane z mniejszym zagrożeniem to niektóre odmiany blizn po oparzeniach lub przewlekłych stanach zapalnych. Blizny pooparzeniowe zaliczane do stanów przednowotworowych to przede wszystkim blizny z towarzyszącym przerostem tkanek.
Tłumaczenia w kontekście hasła "rogowacenie słoneczne ustąpiło" z polskiego na niemiecki od Reverso Context: W innym badaniu u 122 pacjentów rogowacenie słoneczne ustąpiło trzy miesiące po leczeniu w przypadku 66% pacjentów leczonych produktem Ameluz, w porównaniu z 13% pacjentów leczonych placebo.Łuszczenie skóry jest objawem wielu różnych chorób skóry, w tym: Kontaktowe zapalenie skóry Kontaktowe zapalenie skóry to forma egzemy, która rozwija się po kontakcie kogoś z alergenem, substancją drażniącą lub toksyczną. Kontaktowe zapalenie skóry może rozwinąć się w każdym miejscu ciało, ale zazwyczaj pojawia się na odsłoniętych częściach ciała, takich jak: dłonie twarz ramiona nogi szyja stopy Możliwe alergeny lub czynniki drażniące, które mogą powodować kontaktowe zapalenie skóry, obejmują: trujący bluszcz wełna mydło kosmetyki chlor dym papierosowy lateks Objawy kontaktowego zapalenia skóry obejmują: suche, łuszczące się lub łuszczące się plamy na skórze zaczerwienienie i obrzęk skóry pęcherze, które sączące lub płaczące płonące lub uczucie swędzenia w dotkniętym obszarze pokrzywka sztywna lub napięta skóra Łuszczyca Łuszczyca jest częstym zjawiskiem choroba autoimmunologiczna, która powoduje powstawanie plam grubej, łuszczącej się skóry. Łuszczyca dotyczy zwykle następujących części ciała: łokcie kolana skóra głowy dłonie podeszwy stóp dolna część pleców Objawy łuszczycy obejmują: grube, łuszczące się plamy na skórze czerwone lub srebrzyste plamy na skórze swędzenie Osoby z łuszczycowym zapaleniem stawów, stanem związanym z łuszczycą, często odczuwają obrzęk, sztywność lub ból stawów. Egzema Udostępnij na Pinterest Egzema może powodować swędzące, suche plamy na skórze. Egzema to częsta choroba skóry, która dotyka 30 procent ludzi w Stanach Zjednoczonych. Występuje najczęściej u dzieci i młodzieży. Niektóre rodzaje egzemy powodujące łuszczenie się skóry obejmują: Atopowe zapalenie skóry Lokalizacja: łokcie, kolana , policzki, szyja, nogi i ramiona Objawy: suche, łuszczące się plamy na skórze, z których może wyciekać klarowny płyn Wyprysk dyshidrotyczny Lokalizacja: palce u rąk i nóg, dłonie i podeszwy stóp Objawy: małe pęcherze, które mogą przekształcić się w pęknięcia skóry lub powodować jej zgrubienie. Łojotokowe zapalenie skóry Lokalizacja: obszary tłustej skóry, takie jak skóra głowy, uszy, twarz i pachy Objawy: żółtawa lub biała chrupiąca wysypka Wyprysk żylakowy Lokalizacja: podudzia Objawy: sucha, łuszcząca się skóra i gorące, przeciekające pęcherze Wyprysk zastoinowy Lokalizacja: podudzia Objawy: sucha, łuszcząca się skóra z czerwonymi pęknięciami Ichthyosis Rybia łuska to rodzina rzadkich chorób skóry charakteryzujących się grubą łuską plamy skóry. Ichthyosis może pojawić się na wielu częściach ciała, w tym: nogi ręce ramiona tułów łokcie skóra głowy Objawy rybiej łuski obejmują: skrajnie sucha skóra gruba, łuszcząca się skóra łuszcząca się skóra pęknięcia skóry rogowacenie słoneczne Rogowacenie słoneczne, znane również jako rogowacenie słoneczne, to gruby, chrupiący guzek, który tworzy się na skórze. Rogowacenie słoneczne może rozwinąć się po ekspozycji na promieniowanie ultrafioletowe ze słońca lub sztucznej opalenizny. Należy zwrócić uwagę na rogowacenie słoneczne, ponieważ może to być pierwszą oznaką raka skóry. Według American Osteopathic College of Dermatology, aktywne zmiany, które są bardziej czerwone i delikatniejsze niż inne, mogą przekształcić się w raka skóry zwanego rakiem płaskonabłonkowym. Rogowacenie słoneczne pojawia się na obszarach ciała, które są bardzo narażone na ekspozycja na słońce, np .: twarz uszy szyja ręce skóra głowy ramiona Objawy rogowacenia słonecznego obejmują: jasne, ciemne, różowe lub czerwone guzki rogowa łuska lub strupa na guzie guzki są delikatne lub swędzące Liszaj płaski Liszaj płaski to stan zapalny skóry które pojawiają się na różnych częściach ciała. Liszaj płaski może pojawić się w dowolnym miejscu na ciele, ale zwykle rozwija się na ustach usta paznokcie skóra głowy nadgarstki kostki dolna część pleców nogi Objawy liszaja płaskiego zależą od tego, gdzie się pojawia na ciele. Niektóre objawy obejmują błyszczące, czerwone lub białe guzki grube plamy łuszczącej się skóry swędzenie lub ból w dotkniętym obszarze pęcherze Liszaj obrączkowy Grzybica lub grzybica to infekcja grzybicza, która atakuje górną warstwę skóry. Grzybica powoduje czerwone, łuszczące się wysypki, które mogą rozprzestrzeniać się na inne części ciała. Grzybica pojawia się na następujących częściach ciała: stopy pachwina łożysko paznokcia okolice brody ciało twarz szyja Objawy grzybicy to: małe plamki czerwonej, łuszczącej się skóry wysypka w kształcie pierścienia brzegi lub wypukłe pierścienie swędzenie pod wysypką wypełnione ropą guzki Rogowacenie słoneczne ( AK), czasami nazywane rogowaceniem słonecznym lub rogowaceniem starczym, jest obszarem przedrakowym grubej, łuszczącej się lub zrogowaciałej skóry. Rogowacenie słoneczne jest zaburzeniem ( -oza ) keratynocytów naskórka, które jest wywoływane przez ekspozycję na światło ultrafioletowe (UV) ( aktyna ). Rogowacenie słoneczne, znane również jako rogowacenie słoneczne, to szorstkie plamy skóry spowodowane uszkodzeniami spowodowanymi przez lata ekspozycji na słońce. Zwykle nie są poważnym problemem i mogą zniknąć same, ale ważne jest, aby je zbadać, ponieważ istnieje szansa, że w pewnym momencie mogą przekształcić się w raka skóry . Objawy rogowacenia słonecznego Rogowacenie słoneczne zwykle pojawia się na skórze wystawionej na działanie słońca. Typowe miejsca ich zdobycia to: Twarz przedramiona ręce oskalpować uszy dolne nogi Kredyt: NAS Medical / Alamy Zdjęcie stockowe Plastry mogą być: czerwony, różowy, brązowy lub w kolorze skóry szorstki lub łuszczący się (jak papier ścierny) płaskie lub wystające ze skóry (podobnie jak brodawki ) kilka milimetrów do kilku centymetrów średnicy bolesne lub swędzące Kiedy iść do lekarza rodzinnego Skontaktuj się ze swoim lekarzem rodzinnym, jeśli masz: niezwykły narośl na skórze, o który się martwisz łata lub guzek na skórze, który szybko się powiększa, zaczyna boleć lub krwawić miałeś wcześniej rogowacenie słoneczne i myślisz, że możesz mieć nowy plaster Trudno jest stwierdzić, czy masz rogowacenie słoneczne. Plastry mogą wyglądać podobnie do innych schorzeń, takich jak brodawki lub rak skóry. Twój lekarz rodzinny może zwykle sprawdzić, czy to rogowacenie słoneczne, patrząc na twoją skórę. Jeśli nie będą pewni, mogą skierować Cię do specjalisty Zabiegi na rogowacenie słoneczne Porozmawiaj ze swoim lekarzem na temat możliwości leczenia rogowacenia słonecznego. Czasami mogą po prostu zasugerować regularne sprawdzanie plastrów i wracać, jeśli zaczną szybko rosnąć, zranić lub krwawić. Jeśli plastry powodują problemy (na przykład są brzydkie lub obolałe) lub lekarz obawia się, że mogą przekształcić się w raka, mogą zasugerować leczenie, takie jak: kremy i żele na receptę – w tym krem 5-fluorouracylowy, krem imiquimod, żel diklofenak (to nie to samo, co żel przeciwbólowy, który można kupić) i ingenol mebutate zamrażanie plastrów (krioterapia) – powoduje to, że plamy zamieniają się w pęcherze i odpadają po kilku tygodniach zeskrobanie łat (łyżeczkowanie) ostrym narzędziem przypominającym łyżkę zwanym łyżeczką, podczas gdy skóra jest znieczulona środkiem miejscowo znieczulającym terapia fotodynamiczna (PDT) – polegająca na nałożeniu specjalnego kremu na łaty i podświetlenie ich światłem w celu zabicia niezwykłych komórek; zwykle wiąże się to z użyciem lampy, ale czasami zamiast tego stosuje się naturalne światło słoneczne wycinanie plastrów skalpelem, gdy skóra jest znieczulona środkiem miejscowo znieczulającym Najlepsza kuracja zależy od tego, ile masz plastrów, gdzie się znajdują i jak wyglądają. Zapytaj o korzyści i ryzyko (takie jak skutki uboczne lub blizny) każdej opcji. Pielęgnacja skóry, jeśli masz rogowacenie słoneczne Jeśli masz rogowacenie słoneczne, bardzo ważna jest ochrona skóry przed słońcem. Może to zmniejszyć ryzyko pojawienia się większej liczby łat i może pomóc zmniejszyć ryzyko zachorowania na raka skóry. Aby chronić się przed słońcem: w miesiącach letnich zakryj skórę ubraniem i kapeluszem zastosuj krem przeciwsłoneczny o współczynniku ochrony przeciwsłonecznej (SPF) co najmniej 15 przed wyjściem na słońce staraj się pozostać wewnątrz lub w cieniu, gdy słońce jest najsilniejsze (między 11:00 a 15:00) Przeczytaj więcej wskazówek dotyczących ochrony przed słońcem . Pomocne może być również codzienne stosowanie kremów nawilżających (emolientów) na skórze, aby zapobiec jej wysuszeniu. Ryzyko raka i rogowacenia słonecznego Istnieje niewielka szansa, że rogowacenie słoneczne może ostatecznie przekształcić się w rodzaj raka skóry zwanego rakiem płaskonabłonkowym (SCC), jeśli nie jest leczony. Ryzyko jest większe, jeśli masz dużo łatek przez długi czas. Badania sugerują, że osoby z kilkoma łatami mają około 1 na 10 szans na raka skóry w ciągu 10 lat od pierwszego wystąpienia rogowacenia słonecznego. Oznaki, że plaster zmienił się w raka, obejmują: szybko rośnie boli krwawienie Jeśli masz takie objawy lub pojawią się nowe plamy lub guzki na skórze, skontaktuj się z lekarzem. SCC zwykle można skutecznie wyleczyć, jeśli zostanie złapany na wczesnym etapie. Przeczytaj więcej o leczeniu raka skóry . QwO5e. 133 352 183 378 215 118 433 38 495